وکیل الرعایا دیری است که به آبادی آمده است؛ گویی زمان چون ابر و باد می گذرد! گویا همین دیروز بود که مثل «کیسه و چپق» را زد و توانست رای آوری داشته باشد! حالا مانده ام که این بار چه خواهد کرد؟
این گفته های «ممل» بود که به «آقاتقی» عرض کرد. ممل ادامه داد: آقاتقی! شما می گویید این دفعه اهل آبادی نظرشان به او هست یا خیر؟
آقاتقی گفت: مردم خودشان هوشیار هستند؛ تصمیم احساسی نخواهند گرفت! اگر هوس بود که یک بار از اهل آبادی کسی به «مجلس خانه» راه یابد، اتفاق افتاد! حالا این دفعه کسی باید برود که به فکر آبادی باشد! در تامین بودجه و اعتبار برای آبادی دهات و شهرها باشد؛ نه این که هی بگوید کار من «تقنیین» هست و نه پیگیری امورات رعایا!
