(نَفَس می کِشد، راه می رود و حرف می زند )
گستره عشق و ایمان را فریاد می زند و گواه مهر آفرینش را پایدار می نماید . بر فراز قله های انسانیت و کمال، زندگی اش جاریست و بردامنه مهربانی، پر پرواز گشوده است و آسمان ندانسته ما، غافلان از وادی عشق را بال می زند و با شیدایی زندگی می کند .
قلب پاکَش آراسته به سخاوت خانواده اش بر رگارگ لحظات ناب زندگی هم نوعانش جریان دارد .
عطر وجودش بر شمیم گلستان مهربانی و مهرورزی انسانیت معطر شده و شکوه بودنش بر طراوت فرشتگان افزون شده …
«محمد حسین که هم بر فراز آسمان ها زنده هست و هم بر زمین ، نَفَس قدسی اش معطر به گلستان مهربانی هاست.»
چه غبطه ها می خورند فرشتگان آسمانی بر سبکبالی اش که به آنی و کمتر ازآنی بر زمین و زمان روی بر می گزیند و قابل لمس است. هرگاه بر فراز آسمان از ملکوتیان سخن هست، او حی و حاضر بر سجاده عشق سر به سجود هست .هرگاه تابلو ایثار و جهاد بر افراشته است، تمثال پاکش بر آن خوش نقشی می کند . هرگاه از افکار نیک انسان های همیشه جاوید و همیشه زنده حرفی به میان هست، یاد و نام خاطراتش نیز زنده هست.
محمد حسین زنده هست، چون زنده نگاه داشت انسان های وامانده از سلامت و آرامش را.
محمد حسین زنده هست چون بخشید جان شیرینش را به حکم انسانیت و معرفت .
محمد حسین زنده هست، چون نهال امید را بر باغچه خشک و نمور زندگی بسیاری خانواده ها برافراشت و خشنود نمود دردمندانی را که چاره ای جز درد و انتظار نداشتند !
بخشید آن چرا که از خودش نبود ! بلکه امانتی را هرچه بهتر و سالم تر به حضرت دوست که دیر یا زود پَسَش می ستاند، پس داد . همانگونه که از ما خواهد گرفت!!
و چه زیبا جامع بخشیدند خانواده محترم و روشن فکرش، منتها علیه بندگی و عاشقی را، آن هنگام که با سخاوتشان، کودکان ، پدران و مادرانی را شاد نمودند .
پس بی شک فرزند عزیزشان نیز زنده است .
براستیکه مُرده واقعی خیلی از ما هستیم که تن بر خاک می دهیم . آن هنگام که ذخیره ای از محبت، نیکی و انسانیت برتوشه نداریم! و بر جای نمی گذاریم اثری از وجودمان ولو به کرداری نیک ، گفتاری نیک و حتی پنداری نیک را .
محمدحسین زنده هست چون پرورش یافت در خانواده ای نیکو صفت و خوش مرام که در مواقع لزوم و کوتاه ترین زمان ممکن تصمیمات بزرگی و حیاتی گرفتند و بسیار موفق و وارسته به تماشای الطاف و به رحمت حضرتش بنشسته و تعظیمی عاشقانه فرود آورده اند بر تقدیر شایسته و آکنده از مهرشان و تن دادند به افضل اعمال که همانا خدمت به خلق می باشد .
آری محمدحسین زنده نیست مگر با تصمیم سریع و ماندگار خانواده پاک سرشتش که فراتر از خیلی ها دیده اند! و افقی را به تماشا نشسته اند که فقط و فقط از بالا به پایین قابل لمس و مشهود است!!! جای عزیزانشان نه تنها خالی نیست بلکه سبز و خرم و جاری و ساریست.
هستند بین ما و زندگی می کنند در قالبی نو با حسی تازه که شاید زنده تر از همیشه خوش می درخشند .
پدر و مادر، فرزندان و یا همسرانی که با تَمَسُّک به اراده و ایمان الهی و پذیرفتن تقدیر عزیزانشان را. زندگی و امید را با سخاوت و رحمت هرچه بیشتر به دیگران و البته با اخلاص هرچه بیشتر هدیه دادند و زنده نگه داشتن عزیزانشان را بر سکوی افتخار جاویدان بودن. پس یادمان باشد با همه نبود فیزیکی و جسمی اش در تراکم اطرافمان، باز محمد حسین زنده هست.
محمد حسین، سفیر جاودانگی برای همیشه در این دنیاست، دنیایی که در آن قلب پاک جوانی که خود پاره ی تن خانواده بوده است، در سینه ی انسانی دیگر بتپد ، فانی نیست.
نام و یاد او همیشه ماندگار است؛ شور و اشتیاق و جوانی اش همچنان جریان دارد و هیچگاه از بین نمی رود….
دوست و خَیِّر عزیز و داغدار جناب آقای رضائیان عرض تبریک و هزاران درود بر تصمیم زیبا و حرکت جاوادنه تان.
بی شک عرض تسلیت گفتن؛ هرچند داغ فراق عزیزتان،بغضی ست بر گلو،زخمی است بر سینه تان؛ اما کم لطفی است به روشنای دید و بلندای افکارتان.خوش به سعادت و لیاقتتان .
مطمئناً روح پاک و معصوم محمدحسین زین پس نزد مراد دلش حضرت اباعبدالله الحسین (ع) مقرب و مأجور و اعضای پاکش در جاری و ساری هم نوعانش گرامی خواهد بود.ان شاا…
واحد فرهنگی مؤسسه خیریه و غیر انتفاعی شکرانه بافق
