چرا از پارک بانوان استقبال نمی شود؟!

به گزارش هفته نامه افق کویر، هر روز صبح که از خانه به محل کار می روم با تعدادی از بانوان روبرو می شوم که در پیاده روها و بعضاً خیابان مسیر طولانی را به قصد پیاده روی به سمت پارک آهنشهر طی می کنند؛ حال سؤال اینجاست که چرا با وجود پارک بانوان که مجهز به انواع وسایل ورزشی و محیطی امن برای ورزش بانوان هست همچنان زنان و دختران، محلی غیر از این پارک را برای ورزش و پیاده روی انتخاب می کنند؟! تا قبل از اینکه این پارک احداث و راه اندازی شود بسیاری از افراد گلایمند بودند که چرا محلی امن برای ورزش و تفریح بانوان در نظر گرفته نمی شود؟! حال با فراهم آمدن این مکان آنگونه که شایسته هست از این پارک استقبال نمی شود و مغفول مانده است.فلاح زن ۴۸ ساله که در حال عبور از پیاده رو بود گفت: چون فاصله منزلم تا پارک بانوان زیاد هست، حدود ۶ سال است که به همراه همسایه چندین ساله ام به پیاده روی می رویم و در عرض یک ساعت هم به خانه بر می گردیم.
وی تصریح کرد: چندین دفعه هم به پارک بانوان رفتیم؛ اما مکان شادی نیست و کسل کننده است و خسته می شویم، ولی وقتی در سطح شهر به پیاده روی می رویم با عبور ماشین ها و نگاه کردن به اطراف وقت زودتر می گذرد و خسته نمی شویم.
مینا شفیعی که به همرا دوستانش بود گفت: به همراه دوستانم به مدت دو هفته به پارک بانوان می رفتیم بعد از مدتی که تعطیل شد و دیگر نتوانستیم برویم به همین علت در حال حاضر به پارک آهنشهر رفته و چند دفعه اطراف دریاچه دور می زنیم و بر می گردیم، چون پارک آهشهر با وجود زیبایی هایش به ما اراده ورزش کردن بیشتر در هوای خوب را می دهد.
میر علمی زن۲۴ ساله ای که در حال پیاده روی در سطح شهر بادوستانش بود گفت: اوایل که پارک تأسیس شده بود در هفته سه بار به پارک بانوان برای پیاده روی و ورزش می رفتم.
وی افزود: اما بعداً به علت اینکه گفتن در آنجا عکس از خانم ها گرفته شده است با مخالفت همسرم روبه رو شدم و دیگر نرفتم و در حال حاضر در همین نزدیکی منزل خودم به پیاده روی می روم.
خانم باقری که به همراه دخترش پیاده روی می کرد، گفت: چون در در خانه فرزند ۴ ساله دارم و در پارک بانوان هم باید گوشی های خود را تحویل بدهیم؛ اگر تماسی بگیرند نمی توانم جواب بدهم به همین علت در همین نزدیکی به پیاده روی می روم و باز می گردم.
دهقان، زن ۳۰ ساله که حدود ۲ سال بود به پیاده روی می پرداخت گفت: چون پارک همیشه باز نیست و زیاد مکان شادی هم نیست و از همه مهم تر باید گوشی های خود را تحویل دهیم نمی روم؛ چراکه ورزش و پیاده روی ام را با گوشش دادن آهنگ انجام می دهم .
میرزایی که به همراه مادرش در پارک آهنشهر ورزش می کرد گفت: چون در روز فقط یک ساعت وقت دارم به پیاده روی بپردازم؛ اگر بخواهم به پارک بانوان بروم ده دقیقه از زمانم می گذرد و همیشه هم وسیله نقلیه در دسترسم نیست نمی توانم مدام به پارک بانوان بروم به همین دلیل از منزل تا آهنشهر را به پیاده روی می روم و باز می گردم.
حال به نظر می رسد ایجاد مقررات دست و پا گیر در پارک بانوان شاید تنها دلیل عدم استقبال از این پارک باشد و لازم است تا مسئولان پارک بانوان با تغییر مقررات ، زمینه استفاده بیشتر بانوان را فراهم کنند.

راضیه برزگری

ارسال یک دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

همچنین ممکن است دوست داشته باشید

در اوج ناامیدی پیروز مسابقه شدم

 به گزارش هفته نامه افق کویر:خبرنگار ما در