زنی ۲۲ ساله هستم، وقتی خانه ی نزدیکان مانند مادر یا برادرهای خود می روم، آن طور که شایسته و توقع است، احترام نمی گذارند و بارها دل آدم را با حرکات و رفتارهایشان می شکنند، مادر تمام مدت از برادرهایم دفاع می کند، بارها با چشم گریان از خانه مادر یا برادرم بیرون آمدم، آیا با این شرایط باید به رفت و آمد ادامه دهم یا باید رفت و آمدها را کم کرد؟
پاسخ کارشناس:
در مورد رفت و آمد به خانه براداران شما مسئولیتی در قبال آنها ندارید؛ پس اجازه دارید رفت و آمد ها را کمتر نمایید؛ ولی قطع رحم نکنید، فقط رفت و آمد خود را کم کنید تا قدر شما را بدانند.
در مورد رفت و آمد به خانه مادر، ما وظیفه داریم به خانه پدر و مادر رفت و آمد داشته باشیم و پاداش آن را از خداوند می گیریم ، اینها اجر مخصوصی دارد، ما باید صبر در برابر ناملایمات داشته باشیم و برای خدا رفت و آمد داشته باشیم نه برای آدمها.
مطمین باش که خداوند جواب اعمال و خوبی ها انسان را خواهد داد.
در مورد مادرهایی که بین فرزندان فرق می گذارند، ما در قیامت پدر و مادرهایی داریم که به خاطر ظلم به فرزندانشان به دورخ افتاده اند.
ولی وظیفه ما را در مقابل مادر خدا تعیین کرده و خود خداوند نیز برای ما جبران می کند و ما باید صبر و تحمل داشته باشیم و نکته دگیر اینکه به غیر از تحمل با رفتار مناسب، لحن مناسب، کلام مناسب و دلسوزانه به مادرتان بگویید که مادر من هم فرزند و دختر تو هستم؛ چرا این طور با من رفتار می کنی؟و امر به معروف کنید که این فرق ها برای چیست و چرا انجام می شود؟!
فقط در مقابل مادر فقط باید صبر داشت و پاداش آن را از خدا خواست.
خوانندگان گرامی سوالات خود را در هر زمینه ای می توانند به شماره ۱۰۰۰۲۸۵۳ ارسال نموده تا در اسرع وقت پاسخ آن در همین ستون درج گردد.
تهیه و تنظیم: معصومه غلامرضاپور
