آینده آموزشی فرزندان شهرمان روشن نیست!

دوازدهم اردیبهشت، سالروز شهادت اندیشمند جهان اسلام و متفکر انقلاب اسلامی علامه آیت ا… مرتضی مطهری و روز معلم گرامی باد. به همین مناسبت خبرنگار هفته نامه افق کویر گفتگویی با زوج فرهنگی بازنشسته”رضا شریعتی” و همسرش” زهرا سنجیده” از معلمان باسابقه شهرستان بافق انجام داده است که در ادامه می خوانید:
افق کویر: ضمن تبریک روز معلم از اینکه وقتتان را در اختیار هفته نامه افق کویرقرار دادید. در ابتدا خودتان را معرفی و از سابقه کاریتان بگویید؟
رضا شریعتی هستم، دبیر فیزیک با ۳۱ سال سابقه کار در آموزش و پرورش، در سال ۱۳۷۱ به استخدام آموزش و پرورش درآمدم با توجه به اینکه در زمان فارغ التحصیلی، استان یزد ردیف استخدامی نداشت، محل استخدام من استان اصفهان انتخاب گردید؛ ابتدا باید برای گذراندن دو سال طرح به مناطق محروم می رفتیم؛ بنابراین تا ۱۳۷۳ در شهرستان خرمشهر استان خوزستان خدمت نمودم. پس از پایان طرح به منطقه کوهپایه اصفهان آمدم و به مدت دو سال در دبیرستانهای مناطق هرند، ورزنه و اژیه مشغول به کار شدم؛ البته در سال دومی که آن جا بودم در بافق نیز در روزهای شنبه تا دوشنبه به صورت حق التدریسی کلاس داشتم واز روز سه شنبه تا پایان هفته را در شهرستان هرند خدمت می کردم که در سال دوم این فاصله را بدون داشتن وسیله نقلیه شخصی هر هفته رفت و آمد می کردم؛ پس از دوسال خدمت در منطقه کوهپایه با انتقالی بنده موافقت گردید و از سال ۱۳۷۵ تا پایان خدمت در دبیرستانهای بافق مشغول به خدمت شدم. همچنین در سال ۱۳۸۳ در آزمون مدارس خارج از کشور پذیرفته شده و به مدت دو سال در کشورهای روسیه و پاکستان انجام وظیفه نمودم. در سال ۱۳۹۰ با پیگیری مدیرمحترم آموزش و پرورش جناب آقای مهندس خواجه ای با درخواست تأسیس دبیرستان نمونه دولتی حضرت امام رضا(ع ) در شهرستان موافقت گردید و من به عنوان مدیر انتخاب گردیدم و تا سال ۱۳۹۳ در آن آموزشگاه در خدمت همکاران محترم و دانش آموزان با استعداد بودم در سال ۱۳۹۳ به عنوان معاون پشتیبانی مدیریت آموزش و پرورش انتخاب شدم و تا پایان خدمت که در سال ۱۳۹۸ بازنشسته گردیدم در مدیریت آموزش و پرورش شهرستان انجام وظیفه نمودم.
افق کویر: آقای شریعتی در صحبت هایتان بیان کردید دو سال به عنوان معلمی در کشورهای روسیه و پاکستان انجام وظیفه نموده اید، وضعیت تحصیل و نوع تدریس آن کشورها در مقایسه با ایران چگونه بود؟
کتاب ها و نحوه تحصیل دانش آموزان در مدارس خارج از کشور مانند دانش آموزان داخل کشور است؛ فقط با توجه به این که تعداد دانش آموزان ایرانی و تعداد معلمان آن جا محدود بود، به طور مثال ما سال اول که در “آسترخان” کشور روسیه بودیم در مدرسه جمهوری اسلامی ایران ۲۴ دانش آموز در پایه های مختلف از ابتدایی تا دبیرستان مشغول به تحصیل بودند و ما شش نفر معلم باید تمام کتاب‌های دانش آموزان را تدریس می کردیم. برای مثال با اینکه رشته ام “فیزیک” بود؛ ولی آنجا علاوه بر مدیریت آموزشگاه ، تدریس کتابهای “فیزیک”، “شیمی دبیرستان “، تاریخ”،” جغرافیا” و “اجتماعی” مقطع راهنمایی دانش آموزان را بر عهده داشتم که بسیار مشکل بود؛ ولی در پاکستان شهر “کراچی” با توجه به اینکه تعداد دانش آموزان خیلی بیشتر بود، فقط “فیزیک”، “علوم راهنمایی”، “کامپیوتر” و “زیست شناسی” سال اول دبیرستان را تدریس می کردم که خیلی راحت‌تر بود.
افق کویر: خاطره ای از آن زمان دارید، بیان کنید؟
در کشور روسیه با توجه به اینکه تعداد مسلمان خیلی کم بود، فقط در چند نقطه می توانستیم مواد غذایی حلال تهیه کنیم و رستورانی که غذای حلال در آن طبخ کنند وجود نداشت یا بعضی از مواد غذایی آنها با ما فرق داشت؛ مثلاً به جای خیار شور، خیارشیرین داشتند و… ، حتی یادم هست در آن زمان از مغازه ای کیک خریداری و زمانی که خواستیم مصرف کنیم، احساس کردیم که بوی الکل می دهد و نتوانستیم آن را مصرف نماییم؛ ولی در شهر “کراچی” این مشکلات را نداشتیم، چون پاکستان یک کشور اسلامی بود.
همچنین لازم به ذکر است؛ علی رغم اینکه مردم فکر می کنند کشور پاکستان کشور عقب مانده ای است؛ اما شهر “کراچی” بسیار شهر رویایی با “ساحل زیبا”،”رستوران‌های شیک”، “تنوع مغازه ها “، “فروشگاههای مجهز با وسایل فراوان و پارک های بزرگ می باشد.
به طور مثال در سال ۱۳۸۴ اینترنت Dial-up”” شهر “کراچی” از سرعت”Adsl” الان شهرما بیش تربود یا قبل از اینکه یک منطقه ای به شهرک تبدیل شود، تمام زیر ساخت های آن” گاز”،” برق”،” فاضلاب”،” تلفن” و… انجام می شد؛ بعد ساخت و ساز در آن انجام می گرفت.
افق کویر:در آن زمان به جز معلمی به چه کاری مشغول بودید؟
به غیر از معلمی به هیچ شغل دیگری مشغول نبودم.
افق کویر: چند فرزند دارید و فرزندانتان به چه کاری مشغول هستند؟
سه فرزند؛ فرزند اول و دوم فرهنگی می باشند و در مدارس بافق مشغول به خدمت می باشند و فرزند سوم در کلاس ششم مشغول به تحصیل می باشد.
افق کویر: چرا شغل معلمی را انتخاب کردید؟
با توجه به اینکه در زمان تحصیل ما در دانشگاه برای جایگاه معلمی ارزش قائل بودند و علاقه ای که نسبت به آموزش فرزندان شهرستان داشتم، این شغل را انتخاب نمودم.
افق کویر: در حال حاضر شغل معلمی با قدیم فرق کرده است یا خیر؟
متأسفانه جایگاه آموزش و پرورش در زمان حال تضعیف گردیده و احترامی که دانش آموزان قدیم برای معلمان خود داشتند با دانش آموزان فعلی اصلاً قابل مقایسه نمی باشد.
افق کویر: به نظر شما چرا نسل الآن به تدریس اهمیت نمی دهند و برای رفع این معضل چه کار باید کرد؟
در حال حاضر بیشتر مردم به مادیات توجه دارند که لازمه داشتن یک زندگی آبرومند می باشد. در شهرستان بافق اکثر دانش آموزان پسر حاضر به انتخاب شغل معلمی نمی باشند؛ زیرا می بینند حقوق معلمان در مقابل کارکنان سایر شرکتهای معدنی و ادارات دیگر خیلی کمتر است؛ متأسفانه کمتر شغل معلمی را انتخاب می کنند؛ البته حق هم دارند.
افق کویر:در حال حاضر مهمترین مشکل آموزش و پرورش شهرستان بافق چیست؟
در حال حاضر مهتمرین مشکل فعلی آموزش و پرورش کمبود نیروی انسانی است که مدیران با آن درگیر می باشند.
افق کویر: آیا با دانش آموزان قدیم خود رابطه دارید؟
بله؛ با تعدادی از دانش آموزان قدیم در مناسبت‌های مختلف با هم ارتباط داریم.
افق کویر: همسر شما در آن زمان چه مقطعی مشغول به تدریس بودند؟
همسرم” زهرا سنجیده” به عنوان دبیر ریاضی در آموزشگاههای دوره متوسطه اول مشغول به خدمت بودند، که در سال ۱۳۹۶ بازنشسته شدند.
افق کویر: شما و همسرتان در زمان معلمی با چه مشکلاتی مواجه بودید؟
با توجه به اینکه هر دو هم زمان مشغول خدمت بودیم. فرزندانمان مقداری اذیت می شدند؛ چرا که در زمان هایی که لازم داشتند ما در کنارشان باشیم، نبودیم.
افق کویر:به نظر شما چرا نسل الآن به تدریس اهمیت نمی دهند و باید برای رفع این معضل چه کار انجام داد؟
در حال حاضر فرزند سالاری در جامعه رواج دارد و والدین تمامی نیازهای فرزندان شان را تأمین می کنند؛ در صورتی که در زمان های گذشته اکثر دانش آموزان کمک کار والدین بودند و به نظرم والدین باید به فرزندانشان توصیه کنند؛ علاوه بر درس به مهارت هم توجه کنند و در کنار تحصیل یک مهارت هم آموزش ببینند.
افق کویر: بهترین و بدترین خاطره شما در طول دوران مدرسه چه بود؟
بهترین خاطرات من تولد فرزندانم، دیدن موفقیت دانش آموزان و سپری کردن در کنارهمکاران بزرگوارم که تمام لحظات آن برایم خاطرات شیرین بود و بدترین خاطرات من مشاهده اینکه جوانان فعلی حاضر به انتخاب شغل معلمی نمی باشند و آینده آموزشی فرزندان شهرمان روشن نیست.
افق کویر: در حال حاضر معلم های جدید دلسوزتر هستند یا معلم های قدیم؟
به نظرم تمامی کسانی که شغل معلمی را انتخاب می کنند، دلسوز می باشند.
افق کویر: شنیده شده است در برخی از مدارس پسرانه به دانش آموزان گفته می‌شود درس نخوانید که فایده ای ندارد، نظر شما در این رابطه چیست؟
فکر نکنم در مدارس گفته باشند که درس نخوانند، من هم شنیده ام که بعضی ها می گویند بهتر است اول بروید مشغول به کار شوید سپس ادامه تحصیل دهید؛ ولی به نظرم اگر بتوانیم دانش آموزان علی الخصوص پسران را توصیه کنیم که درس بخوانند تا بتوانند در دانشگاه‌های خوب و رشته های عالی تحصیل نمایند. برای آینده شهر بسیار عالی است و دیگر نباید اکثر مسئولان شهرمان غیر بومی باشند.
افق کویر: اگر روزی به دوران جوانی خود برمی گشتید، باز هم شغل معلمی را انتخاب می کردید؟
بله، چون به نظرم نباید همه چیز را در مادیات خلاصه کرد؛ هر چند که درآمد فرهنگیان نسبت به مشاغل دیگر پایین است؛ ولی اکثریت زندگی آبرومندی دارند.
افق کویر: به عنوان خانواده فرهنگی برای افزایش سطح علمی دانش آموزان و با توجه به بی انگیزگی دانش آموزان به تدریس چه اقدامی برای افزایش سطح علمی دانش آموزان باید انجام داد؟
با توجه به آشنایی که با معلمان دلسوز شهرمان دارم از لحاظ سطح علمی ما در شهرستان بهترین معلمان را داریم، پس از لحاظ نیروی انسانی مشکلی نداریم، بنابراین باید خانواده ها را توجیه و پیگیر مسائل آموزش فرزندانشان نمود و همچنین بها به معلمان توانمند شهرمان داد و آنها را دلگرم نمود.
افق کویر: بعد از بازنشستگی شما و همسرتان به چه کاری مشغول هستید؟
هیچ کدام جایی مشغول به کارنشده ایم، همسرم به کارهای هنری و صنایع دستی علاقه مند می باشد و اوقات بیکاریشان را به آن می پردازند. خودم هم مختصری به کارهای کشاورزی می پردازم.
افق کویر:سخن پایانی؟
آرزوی سربلندی برای تمام فرزندان این مرز و بوم دارم و از مسئولین محترم کشور درخواست می نمایم برای سرافرازی کشور ، آموزش و پرورش را دریابند. هرگاه دغدغه تمام مسئولین کشور آموزش و پرورش شد، شاهد سربلندی و موفقیت کشور در همه‌ زمینه ها خواهیم بود، ولی متاسفأنه الان این گونه نیست.

معصومه غلامرضاپور