از موزه تا حال و روز میراث فرهنگی بافق

دکتر محمد حسین تشکری صاحب امتیاز و مدیر مسئول

امروزه در كشورهای مختلف جهان موزه های گوناگون، آثار باستانی و قدیمی، فرهنگ عامه و مردم شناسی، حیات طبیعی حیوانات و پرندگان و حتی ماهیان و غیره را در خود جمع کرده اند که راوی داشته های هر قوم و ملتی است. فرهنگ و تمدن مردمان به واسطه این وسایلی كه در موزه ها جمع آوری شده، مشخص می گردد .(۱)
شناخت تمدن ها و آگاهی به احوال گذشتگان مقدور نیست؛ مگر با مطالعه در احوالات نیاکان و آثار به جا مانده از آنان؛ به مدد این کوشش، تا حدودی میراث گذشته برای نسل امروزی آشکار می شود. حال اگر این کوشش و تلاش به خوبی انجام نشود و یا از مسیر خود خارج بگردد، این «مرده ریگ» بی حساب و افسار گسیخته رها خواهد شد و تا مرز تعصب و هلاکت هم پیش خواهد رفت. نمونه آن را در تعصبات قومی و عشیره ایی می توان ملاحظه نمود. شکل های ملی گرایی یا «پانیسم» (۱) از همین نوع است.
در کشور ما توجه زیادی در این سالیان اخیر به حفظ میراث گذشتگان شده است؛ به شکلی که بدین منظور وزارت میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی تاسیس شد که این نشان از توجه دولت به این بخش می باشد.
در بافق؛ موضوع به رنگ دیگری است؛ هنوز نمایندگی میراث فرهنگی در بافق تبدیل به اداره نشده است و در حد یک نمایندگی مانده و توسعه پیدا نکرده است. در جهت توسعه منابع انسانی این اداره اقدام خاصی صورت نگرفته است و مهم ترین عامل که این نمایندگی را تهدید می کند کمبود بودجه و اعتبار است.
«پهنه تپه های قاضی میرجعفر(ع)» به عنوان تنها هویت پنهان نیاکان ما بافقی ها در زیر خروارها خاک مدفون شده است و هنوز اقدام عملیاتی برای کشف این هویت صورت نگرفته است! «قلعه تاریخی دشتخون» به عنوان یک سند مربوط به قرون ششم هجری و پیش تر از آن با حوادث طبیعی زورآزمایی می کند و معلوم نیست چقدر دیگر دوام و قوام یابد. نمونه دیگر، «موزه امامزاده عبدا… بافق»، سرگذشت نامعلومی دارد و هیچ اطلاع رسانی درباره هدایای باارزش آستانه مقدس امامزاده عبدا… از سالیان دور بدین سو وجود ندارد. «نخلستان های طبیعی» بافق بجا مانده از دوران پرافتخار حیات قنات «هنیه» و «یمامه» و … که می توانست جاذبه گردشگری داشته باشد به بلوار تبدیل می شود؛ در حالی که می شد برای آن طرح و برنامه داشت تا تخریب نگردد.کم نیست در گوشه و کنار شهر آثار بجا مانده از نیاکان ما که در زیر سنگ آسیاب زمانه در حال خرد شدن و فراموش شدن می باشد. نمونه های آن را در بلوار «آیت ا… میرغنی زاده»، حوالی میدان «آیت ا… حاج شیخ محمد تقی بافقی» می توان دید. خانه های خشت و گلی در مسیر جاده قدیم بافق به کرمان و یا قلعه «شهرآباد» گرچه قدمت آن زیاد نیست؛ ولی هنوز استوار و پابرجا مانده است.
اینها مشتی از خروار است که نیاز به توجه جامعه و مسئولان امر را دارد و حال اگر نماینده میراث فرهنگی بافق تبدیل به یک اداره بشود؛ قطعا از بودجه و امکانات بیشتری برخوردار خواهد شد.
منابع:

(۱) تارنمای بیتوته
(۲) ویکی پیدیا

ارسال یک دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

همچنین ممکن است دوست داشته باشید

در اوج ناامیدی پیروز مسابقه شدم

 به گزارش هفته نامه افق کویر:خبرنگار ما در