به گزارش هفته نامه افق کویر، ﺯﻧﺎﻥ به سان ﻧﯿﻤﯽ ﺍﺯ ﺟﺎﻣﻌﻪ، ﻧﻘﺶ ﭼﺸﻢ ﮔﯿﺮﯼ ﺩﺭ ﭘﻮﯾﺎﯾﯽ ﻭ ﺭﺷﺪ ﺷﺎﺧص‌های ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ دارند. ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ تاﺭﯾﺦ نيز ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﺗﻮﺟﻪ ﻭﯾﮋﻩ ﺑﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ نقش ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﺸﺎﺭﮐﺖ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺭ بطن ﺭﺧﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻣﻬﻢ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. شهر ما هم از داشتن این زنان محروم نبوده است.
ناهید مظفری یکی از این زنان است. کارمند فرمانداری که سالها؛ فعالیت و حضورش در بخشهای مختلف فرهنگی، اجتماعی و سیاسی برکسی پوشیده نیست. شخصاً از جمله افرادی هستم که وی را می شناسم و از خدمت صادقانه وی آگاهم. متأسفانه حدود یکسال هست بعد از سالها خدمت در فرمانداری؛ به شرکت سنگ آهن برگشته است .به همین بهانه تصمیم گرفتم گفتگویی با وی داشته باشم.
افق کویر: از شروع کارتان و اینکه در چه بخشهایی فعالیت داشتید بگویید؟
جویبار زندگی در گذر است و خاطرات تلخ و شیرین آن پایدار، پس بیاییم در زندگی آفریننده خوبی‌ها و شادی‌ها باشیم و با تلخی‌ها و ناکامی‌ها مبارزه کنیم. خدای را شاکرم که امروز بعد از گذشت ۱۸ سال مسئولیت سخت و حساس؛ حوزه زنان و خانواده شهرستان را به دیگری سپردم و در پیشگاه خداوند راضی و خشنودم که از هیچ تلاشی در انجام وظایف و مسئولیت های محوله و اعتلای نقش و جایگاه زنان در جامعه دریغ نورزیده و وجدانم آرام است . حوزه بانوان؛ هر چند حوزه ای ستادی بود و گاهاً بعضی از دوستان انتظار کار اجرایی داشتند، ولی حوزه ستادی شرح وظایف و سیاست‌های خاص خود که بیشتر نظارت هست را دارد. به طور خلاصه وظایف و فعالیتها رو تشریح می کنم. من از سال ۱۳۷۸ کارم را با خبرنگاری خبرگزاری ایرنا آغاز کردم . سال ۷۹ در کنار خبرنگاری؛ مسئولیت کمیسیون بانوان را هم پذیرفتم که در حال حاضر دفتر زنان و خانواده نام دارد. آن زمان کمیسیون امور بانوان هنوز کاملاً به فرمانداری و استانداری تعلق نداشت و کارهای اجرایی زیادی انجام می شد .سال ۸۰ تا ۸۴ مسئول مشاورین جوان فرماندار؛ سال ۸۲ علاوه بر مسئول دفتر بانوان؛ خبرنگار؛ مسئول مشاورین جوان فرماندار؛ ابلاغ مشاور بانوان را هم به نام من زدند .سال ۸۲ با داشتن مسئولیت حوزه بانوان، جوانان و کار خبر؛ مسئول روابط عمومی فرمانداری هم شدم تا سال ۸۶ . این مسئولیت ها ادامه داشت تا اینکه کارشناس اجتماعی؛ دبیر کار گروه بیماری های خاص، دبیر کارگروه صیانت از حقوق شهروندی از سال ۹۰، کارشناس بهداشت و درمان، کارشناس سازمان های مردم نهاد و نماینده سازمان های مردم نهاد در هیأت نظارت شهرستان و استان ، مسئول کارگروه حجاب و عفاف ستاد صیانت؛ مسئول بازرسی و صیانت از حقوق شهروندی ادارات؛ کارشناس بهداشت مدارس، نماینده فرماندار در امور ورزش و جوانان؛ نماینده فرماندار در ستاد ساماندهی امور جوانان؛ نماینده فرماندار در امور معلولین شهرستان، نماینده فرماندار در بازرسی بهداشت اماکن و مراکز فروش، رسیدگی به امور ارباب رجوع در موارد مختلف، رابط فرمانداری در کمیته امداد و بهزیستی، نماینده فرماندار در امور کتابخانه‌ها؛ کاندید دومین دوره شورای شهر؛ نماینده فرماندار در دوره های انتخابات ریاست جمهوری و مجلس و ..؛ را هم عهده دار شدم.در کنار شغل اداری در سازمانهای مردم نهاد نیز فعالیت دارم. مدیر و مؤسس کانون فرهنگی اجتماعی بانوان ، مدیر و مؤسس موسسه بانوان نیکوکار و………….
اافق کویر: با این همه مشغله کاری؛ در امور خانه و خانواده مشکلی نداشتید؟
به نظرم نقش های نهادینه شده برای بانوان همچون: تولد فرزندان، تربیت آنها، رسیدگی به امور منزل و همسرداری از مهم ترین شان به شمار می آید. در نگاه مردم ما؛ خانم خانه؛ بیشترین وقت خود را در منزل سپری می کند و این نگاه که توأمان با احساس داشتن این نکته که «فرصت های زیاد برای زنان در خانه است » وظایف دیگری را نیز برای خانم ها به وجود می آورد. از جمله گسترش روابط بین فامیلی، رسیدگی به وضعیت تحصیلی فرزندان و برطرف کردن نیازهای تفریحی کودکان و….؛ چرا که در این دیدگاه مرد به عنوان سرپرست خانواده وظیفه تأمین معاش را بر عهده دارد. به همین لحاظ کمتر فرصت رسیدگی به این امور را دارد. نگاه سنتی ایرانیان با توجه به مشغله های اقتصادی، رسیدگی به برخی از وظایف را نه به طور مطلق برای مرد کم رنگ می کند. با چنین نگرشی، اشتغال زن در بیرون از خانه و عدم حضور طولانی او کنار همسر و فرزندان؛ خانواده را به حاشیه می کشاند. به طوری که این مسئله، سرمنشأ بسیاری از بحث ها، درگیری ها و اختلافات خانوادگی می شود؛ با برنامه ریزی حساب شده می توانیم هم از کار لذت ببریم و هم به خانواده برسیم، چون همواره باید کیفیت برایمان مدنظر باشد نه کمیت! منظور من از این جمله این است که مثلاً حضور من در کنار فرزندان و همسر اگر دارای کیفیت باشد و مفید ؛ پس کمیت زیاد اهمیتی ندارد. بنابراین با عشق و علاقه به کار و خانواده می توان در هردو زمینه کار و فعالیت کرد و برای هیچکدام هم کم نگذاشت.
افق کویر: از فعالیت هایتان در سمنها بگویید:
فعالیت من فقط در زمان اداری نیست؛ بلکه در ساعت غیر اداری هم در سازمانهای مردم نهاد مشغول هستم.
کانون فرهنگی اجتماعی بانوان شهرستان که اولین کانون بانوان مستقل به ثبت رسیده در استان و هدف آن توانمندی بانوان در عرصه های مختلف است.برگزاری دوره های آموزشی توانمندی بانوان و اشتغال! زنان و اقتصاد خانواده؛ مادران و تربیت فرزند؛ و تربیت جنسی کودکان؛ آموزش حقوق زن در قانون اساسی به بانوان و دختران دانشجو؛ گفتمانهای دانشجویی با موضوعات مختلف همچون ازدواج، طلاق و…؛ اجرای طرح تاب آوری اجتماعی (سه دوره) اجرای طرح آسیب شناسی طلاق؛ اجرای طرح آسیب شناسی کودک همسری؛ اجرای طرح تحکیم بنیان خانواده؛ اجرای طرح رحمت (شش دوره) ؛ شرکت در دوره های مختلف آموزشی سازمانهای غیر دولتی همچون: توانمندی بانوان سازمانهای غیردولتی؛ مدیریت جذب اعتبار؛ دوره آموزشی سه روزه سمنها و سیاست در امور سیاسی وزارت کشور؛ دوره آموزشی توانمندی بانوان از سوی شبکه ارتباطی سازمانهای غیردولتی وزارت کشور در اردوگاه آبعلی تهران؛ سمینار یک روزه هم اندیشی اعضای شبکه ارتباطی سازمانهای غیر دولتی زنان ؛دوره های آموزشی سمن‌های بانوان در اهواز ؛ بیرجند؛ کرمان؛ طبس؛ یزد؛ کیش؛
موسسه بانوان نیکوکار هم که از سال ۸۴ فعالیت رسمی خود رو آغاز کرد و در زمینه آموزش توانمندی بانوان برای خوداشتغالی .کمک به خانواده های بی بضاعت؛ تهیه جهیزیه سیسمونی درمان و … فعالیتهای خوبی داشته است.
افق کویر:شما با این فعالیت طولانی ۱۸ سال چرا به سنگ آهن برگشتید؛ در صورتیکه اکثر نیروهای فرمانداری مأمور به خدمت بوده و حتی سابقه خدمتی هم ندارند؟
فکر می کنم شما به عنوان یک خبرنگار با تعدیل نیرو آشنا باشید تعدیل نیرو شامل همه نیروها می شود نه تعداد بخصوصی. تعدیل نیرو یا اخراج شدن، یکی از تجربه‌های تلخ زندگی هر فرد خواهد بود که آثار منفی و روانی بسیاری بدی را به‌جا خواهد گذاشت. برخی در راستای این اتفاق خود را مقصر می‌دانند؛ علاوه بر اینکه ناراحتی خود را دارد؛ باید جوابگوی حرف و پچ پچ های دیگران باشد .برای من هم این یه شکست شغلی بود که بسیار بر روحیه من اثر گذاشت و جالبتر اینکه هیچ دلیلی قانونی و قانع کننده بر این بی عدالتی ندیدم و قطعاً هم فرمانداری تعدیل نیرو را بهانه ای برای برگشت نیروهای شرکتی داشت آنهم فقط برای چند نفر. بارها از فرماندار پرسیدم اما هیچ جواب قانونی نداشت. هنوز برای من سوال است که چرا؟ هیچکس پاسخگو نبود، حتی استاندار قبل و استاندار فعلی. برای من جالب بود؛ یکی از شاغلین در فرمانداری بارها با تمسخر به من گفت: بسه دیگه چقدر می خواهید در فرمانداری بمانید!! نکندهوای معاونت دارید و لباس برای معاونت دوختید؟ در جوابشون گفتم هیچ اداره ای میراث خانوادگی نیست؛ اما کار صادقانه زمان نمی‌شناسد؛ در ضمن معاونت و فرماندار بودن و هر پست مدیریتی اول جسارت می خواهد دوم توانمندی و داشتن علم مدیریت که خوشبختانه من این توانمندی را در خود دارم، اما چون برای دیگران شاید زنگ خطری باشم ؛ این توانمندی را نادیده گرفته و یکی هم چون شما که فقط سابقه چند ساله خدمت در فرمانداری را دارید طعنه و کنایه را حربه آرامش خود قرار دادید.
بهرحال و با این توصیفات به بهانه تعدیل نیرو و دلیلی که هنوز بر من مشخص نشده به روابط عمومی شرکت سنگ آهن برگشتم.
لازم به یادآوری است که حقوق دریافتی من در طول خدمت در فرمانداری و در تمام این پستهایی که گفته شد حقوق اداره کار ؛ بدون اضافه کار و مأموریت بود. به این دلیل این مورد را متذکر شدم که رفع شک و شبهه برای کسانی که حقوق دریافتی ام را نجومی تصور می کنند، شود و بر این اذعان دارند که چطور دریافت یه حقوق کم و اینهمه کار ؟؟؟
هرکه ما را یاد کرد ایزد مر او را یاد باد
هر که ما را خوار کرد از عمر برخوردار باد
هر که اندر راه ما خاری فکند از دشمنی
هر گلی از باغ وصلش بشکفد بی خار باد
در دو عالم نیست ما را با کسی گرد و غبار
هر که ما را رنجه دارد، راحتش بسیار باد
اکرم عباسی
