اعتیاد:عادت کردن، خوگرفتن،پای بندی، مداومت در انجام کاری ….

متأسفانه ضمن اینکه وارسته ترین ادبیات و پر محتوا ترین زبان را در قالب ارتباط اجتماعی داریم، اما از بیان و بکارگیری کلمات و مفاهیم فارسی بعضاً دچار قصور می شویم. و طبعاً از اشارات و مقصود واقعی بسیاری کلمات محروم مانده ایم. شاید این موضوع آنچنان حائز اهمیت نباشد و از نگاه متصدیان فرهنگی و ادبی مورد اصلاح عمومی نبوده باشد، اما ما را بر آن داشت تا با کنایه به این اشتباه لفظی، به معضلی همیشگی و دامن گیر شده اجتماع اطراف مان، بپردازیم.
لذا ترجیحاً در دو قالب و دو نگاه به کلمه اعتیاد، با تکیه به تصویر طراحی شده به این موضوع توجه خواهیم کرد.
اعتیاد از لحاظ لغوی کلمه ای مثبت و مفید می باشد که بکار بردن و روی آوردن این فعل در رفتار روزمره ما بشدت می تواند هنجار شکن و موجه باشد. در واقع تشدید و تقویت آن، به شدت در رفتار محبت آمیزمان در مقابل دیگران تأثیر زیادی دارد. همچنین از بزرگان در تداوم این فعل در کارهای نیک و پسندیده در هر زمینه ای، سفارش و مورد تأکید قرار گرفته شده است.
اینکه عادت کنیم به تحکیم خانواده و اشراف به همه جوانب عاطفی؛ مادی و معنوی کانون گرم خانواده و هدفی مقدس را با توجه به ظرفیت های محیط اطراف و اعضای خانواده در جهت حفظ کیان و ارزش‌های ستودنی خانواده قرار دهیم را می توان به نوعی اعتیاد تشریح نمود، که علاوه بر اینکه اعتیادیست مثبت و مهم، بلکه ریشه در اصلاح و سالم سازی جامعه خواهد داشت. بدون شک برای داشتن جامعه ای فاضل(سعادتمند) و رو به رشد می‌بایست در وهله اول به ارزش ها و مقدسات فردی و در واقع خانواده توجه نمود و ساختار تشکیل دهنده اعضای جامعه را از هر ناهنجاری و معضل مستحکم کرد، تا بتوان به اهداف اجتماعی فوق برسیم.
لذا انتخاب موضوع خانواده در بحث اعتیاد چه اعتیاد به تحکیم محبت کردن و چه اعتیاد به خانمان سوزترین معضل قرن ، مواد مخدر (صنعتی و سنتی )پر اهمیت ترین موضوع حائز اهمیت جامعه اطرافمان می باشد. از نگاه دیگر، اگر عادت ورزیدن و در واقع اعتیاد به مصرف مواد مخدر را در اعضای خانواده، چه مرد و چه زن را مورد شماتت قرار می دهیم، متأسفانه صرفاً در چهارچوب فضای سازمانی و آنچه بصورت تعیین شده در تقویم سالنامه‌مان مبنی بر هفته یا روز مبارزه با مواد مخدر که بصورت نمادین و به نوعی عادت اطلاع رسانی در حوزه های مختلف تبدیل شده، که تکرار و نمایشی بودن در فضای مجازی و حقیقی به عنوان یک اعتیاد منفی تلقی کرد، چون همیشه بوده و عموماً منتظرند که همیشه باشد!!
شکرانه، عادت کرده به نوشتن و انتقاد نمودن، سازمان های ذیربط به نصب بنر و یادآوری این ایام به اسم مبارزه با مواد مخدر عادت کردند، مراکز ترک اعتیاد عادت کرده اند به حضورمعتادین تا ترکشان دهند، بهزیستی و حوزه های مشاوره و درمان نیز عادت دارند به پاس داشتن این ایام و اصولاً تجهیز می شوند به درمان!چون عادت کردند به درمانی که پیشگیری نشده است! لذا عدم فعالیت مؤثر حوزه های مختلف فرهنگی اجتماعی و پایین بودن سطح آموزش های لازم در خصوص خانواده در مقاطع سنی مختلف و در واقع جدی نگرفتن اعتیاد به مصرف مواد مخدر در مقابل عدم توجه و پائین آمدن سطح تحکیم و تکریم خانواده ها طبعاً تبدیل به ناهنجاری های متفاوت و بعضاً غیر قابل جبران خواهد شد، که جای بسی تأمل دارد. پس اصولا در این وادی همه عادت کرده ایم به آنچه که برایمان موجه شده است .چه شخص مصرف کننده و چه اجتماع در مقابل آن. (نکته قابل توجه وابستگی این دو موضوع به یکدیگر هست.)
بدان معنا که اعتیاد به مصرف مواد مخدر و در مقابل آن پایین آمدن حس تعصب،مسئولیت پذیری و عدم تحکیم خانواده چه از لحاظ مادی و چه معنوی به هم وابسته اند و بر هم تأثیر گذارند پس می توان پیغام های زیادی از تصویر فوق را به ما یادآور باشد.
پیغام هایی که اعتیاد به مصرف مواد مخدر موریانه وار بر استواری ریشه های عاطفی خانواده رخنه می‌کند و آشکار و غیر آشکار ستون و پایه های مستحکم شده خانواده را که بر مبنای اخلاق و شرافت به پاداشته ایم را بر هم می ریزد.
اما آنچه که پیغام اصلی و طراحی شده تصویر فوق می باشد، در واقع تعهد و اقتدارمان به اعتیاد و مسئولیت پذیری نسبت به تحکیم و حفظ و صیانت از کانون گرم خانواده هست. همانگونه که گفته شد موجبات اصلی جامعه سالم و هدفمند را خانواده های سالم بوجود می آورد و هرگونه تلاش اجتماعی، پس از سلامت از دست رفته اخلاق و شرافت خانواده، تلاشیست کم اثر و دشوار.لیکن این خانواده و تعهدات اعضای متشکل آن هست که رشته های بر هم گسیخته جامعه را بصورت منظم و متحد با در نظر گرفتن فرامین شرعی و عرفی مانند پازل به هم چیده و قالبی از جامعه شکوه مند و قدرت مند که مبرا از هر زشتی و ناهنجاری را بوجود می آورد. اگر عادت کردن و در واقع اعتیاد به تحکیم و پرستش ارزش های خانواده ، برای اعضای آن، بخصوص زن و مرد که در رأس خانواده قرار گرفته، خوب و اساسی باشد. و ناهنجاری های متفاوت و متأسفانه موجه اطرافیانشان را از حریم امن خود دور کرده باشد، طبیعتاً از اعتیاد به مصرف مواد مخدر بلکه از هرگونه تحریکات شکافنده از قبیل طلاق عاطفی، فساد اخلاقی، خیانت، افت تحصیلی اعضای خانواده، نابود شدن کیان و اصول خانواده و جرم و جنایت و ناهنجاری های آخر الزمانی محافظت خواهند شد.
مگر نه اینکه هر جنایت، تجاوز، خلاف عرف و قانونی که در اطراف مان بوقوع می پیوندد؛ شخص متخلف و متهم، یکی از اعضای این خانواده می باشد!! خانواده ای که متهم اصلی تمامی جرایم و قصورات جامعه می باشد. چرا که از بدو تأسیس آن با فاصله گرفتن از اصول مقدس شرع و همچنین روی آوردن به ظواهر و فرهنگ های اصلاح نشده و مغایر اصول خانواده و در نهایت کم رنگ شدن حقایق ارزشی خانواده زمینه های بوجود آمدن ناهنجاری را در همان خانواده و جامعه بوجود می آورد!؟ البته مشکلات مادی، عدم آگاهی ، فاصله گرفتن نسل فعلی از اصل دین، فقر و بسیاری از مسائل اجتماعی می‌تواند در سست شدن و آسیب پذیر شدن تحکیم و تکریم خانواده تأثیر زیادی داشته باشد، اما باز باید بدان تأمل نمود که جامعه متشکل از همان خانواده و خانواده های دیگر هست که اجتماع افراد در قالب یک ازدواج صحیح و محاسبه شده بوجود می آید.
همانگونه که نسل به نسل، این فرایند به ما منتقل شده، با این تفاوت که با پیشرفت تکنولوژی به روز می شویم ، شاهد تَرکِش های متفاوت فرهنگی و اعتقادی و اقتصادی در پیکره پاک و مقدس این خانواده هستیم که می‌بایست با اراده و فرهنگ سازی برگرفته شده از اصول انسانیت، صدفی مستحکم از جنس امید و محبت را برای این گوهر گرانبها و انسان پرور بسازیم، و نقشی مؤثر برای پایین آوردن فقر و فساد و آسیب های اجتماعی داشته باشیم و پلی مستحکم برای انتقال نسلی سالم، پرشکوه و آرام بر حول محور آرمان های انسانی برای آینده بسازیم.
آینده ای که می تواند فردای همین امروز باشد و هر لحظه برایمان اتفاق افتد. با نگاه به ناخوشایندی ها و معضلات اطراف مان و افزوده شدن روزبه روز آمار فقر و طلاق و اعتیاد به مصرف مواد مخدر ، بدون اینکه نیاز به علم و تخصص خاصی داشته باشیم متوجه خواهیم شد که این فضای حقیقی انسان ساز در قالب خانواده و رعایت فرامین اصولی اش، مطابق با علم و دانش روانشناسی روز، در مقابله با عدم رعایت آن، متأسفانه چه معضلات و پدیده های درد آور و غیر قابل جبرانی در پی خواهد داشت!!
ای کاش با تغییر اساسی و نگاهی پرتأمل بر خانواده خود و نیازهای واقعی و معنوی اعضای آن، بخصوص قشر آسیب دیده و شکننده ی جامعه مان، نه برای جبران مادیات، بلکه برای ترمیم مویرگ های شکسته ای که بظاهر کم اند و ناچیز، اما تَرَکی خواهد شد برای نابودی اصل و ریشه خانواده و جامعه مان؛ برآئیم. لذا در پایان با لسان اَلکَن باید عرض کرد:
هرگز آمار فقر و طلاق با پول و هزینه های سازمانی و غیر سازمانی برای اقشار و طبقات جامعه پایین نخواهد آمد، بلکه باید خانواده سالم و پاک را به نسل آینده تحویل داد، تا حداقل این آمار اضافه نشود…!!!

واحد فرهنگی مؤسسه خیریه
و غیرانتفاعی شکرانه بافق

ارسال یک دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

همچنین ممکن است دوست داشته باشید

در اوج ناامیدی پیروز مسابقه شدم

 به گزارش هفته نامه افق کویر:خبرنگار ما در