پس ازمرگ، روح آدمی که در ادامه بیشتر به وجود و اثباتش پی می بریم، آزاد می شود و جسم رو به متلاشی شدن می رود. روح که فعلاً سرعتش الی غیرالنهایه است، در فضای لا یتناهی همان طور که اشاره شد، به سیر و سیاحت می پردازد و مثلاً اگر در هفتاد سالگی به مفارقت بدن(یعنی مرگ) مبتلا شده به محلی می رود که هفتاد سال نوری با زمین فاصله داشته باشد و از آن جا روز تولد خود را می بیند و به تدریج دوران مختلف زندگی خود و دوستان و نزدیکان و همشهریان و خلاصه تمام بشر را مشاهده و اعمال و افعال خود را به خوبی نقادی می کند و این همان عالم برزخ است.
عالم برزخ را به خواب دیدن می توان تشبیه کرد به همان ترتیب که خواب دیدن دنباله اعمال و افکار بیداری است یا آرزوها وتمایلات درونی را طی روز منعکس می کند، دوران برزخ نیز دنباله همان اعمال و افعال و آرزوها و اندیشه هاست.
در این عالم گروهی شاد و خندانند و گروهی زار و پشیمان و مسلماً بر حسب اعمالی که مرتکب شده اند، حالات مختلف دارند. چرا که بد و خوب اعمالشان را هم دوستانشان درک می کنند، ولی ابدان( یعنی بدن های خود را) نه می بینند و نه می شناسند؛ زیرا بدن ها به کلی متلاشی شده و به صورت مختلف اتم های متشکله اولیه در آمده است و جمع آوری و شناسایی آن ها فعلاً امکان پذیرنیست.
«ولی چون کلیه ذرات و اتم های موجود در بدن هر کس توسط، اعمال و افعال همانکس علامت گذاری شده است و چنان که توضیح داده خواهد شد اثرات مخصوص خود را تمام و کمال حفظ کرده، لذا همیشه توسط آن روح شناخته می شود و آن روح که در جستجوی یافتن بدن اصلی خود است، در موقع معین و با دستور لازم ذرات خود را در فضای لایتناهی فرا می خواند و به صورت تظاهر می کند.»
سورهء نبأ آیه ۱۸: « روزی که در صور دمیده می شود، مردم فوج فوج (به محشر) در آیند.» ادامه دارد…..
امیرعباس امینی
رییس پلیس راهور شهرستان بافق بزرگترین معضل شهرستان بافق موتور سوارانی که هنوز به سن قانونی نرسیده اند
به گزارش هفته نامه افق کویر؛ نیاز به