وقتی برای بازدید مدارس به یکی از مناطق دور دست یزد رفته بودم ،درب یکی از مدارس ترمز کردیم .زنگ تفریح بود وبچه ها مشغول بازی بودند .به محض ایستادن ماشین ،پسرتپلی که قیافه اش به دانش اموزان کلاس دوم یا سوم می خورد جلو آمد و سلام کرد و پرسید از کجا می آیید؟ماشینتان چه رنگی است ؟ چرا پلاک ماشین شما قرمزاست؟ و…این قدر این دانش آموزبلبل زبانی کرد که به راننده گفتم یکی ازجوایزکه به همراه داشتیم را به او بدهد.زنگ خورد و بچه ها به کلاس رفتند.جهت بازدید به کلاس اول رفتم و ازدانش آموزان سؤال می کردم که ناگهان متوجه شدم آن پسر پرسشگرکه اسمش علیرضا بود هم در این کلاس است؛ .اما قیافه اش از بچه ها ی پایه اول بزرگتر بود.نکته قابل توجه این بود که علیرضا هیچ کدام از سؤالات را پاسخ نمی داد. به علیرضا گفتم؛ چون جایزه گرفتی دیگه حرف نمی زنی ؟ علیرضا در کمال ناباوری به من گفت : آقا اجازه ما گچ تو کله امان است .ما هیچ چیز نمی فهمیم .آقا معلم پارسال به من گفته تو هیچ چیز نمی فهمی.توی کله تو گچ است!!!
کلمات و عبارات نفهم ،احمق،بی شعور،کودک،تنبل،دست و پا چلفتی ،کله شق،کودن،لوس،خودخواه،شلخته، بی انضباط،بی تربیت ،عوضی،آشغال،بچه ننه،بداخلاق،آب زیرکاه، بیچاره،کله خر،جیغ جیغو،کم حوصله و…که به آسانی اززبان ما به طرف فرزندانمان شلیک می شود. واقعا اثرات غیرقابل جبرانی برای آنان به جای خواهد گذاشت . بایدبه طور وسواسی مواظب کلمات خود باشیم .باید این نکته را خوب به یاد داشته باشیم که کودکی که در خانواده دائما سرزنش و سرکوب می شود وحرفهای ناحق از والدین و معلمان خود می شنود، فردی ترسو خجالتی ،مطیع،رنجور،انتقام گیرخواهد
شد. او از هرگونه اظهار نظر و انتقاد وحشت دارد و تمام عقده ها و ترس ها وسرخوردگی های خود را در بزرگی به افراد زیر دست و یا فرزندان خود انتقال می دهد.
کودکانی که در محیط های آزاد و مستقل،محیط های عاطفی همراه با حرف های شیرین و شنیدنی ،محیط آرام و عاشقانه خانه پرورش می یابند ،هنگامی که بزرگ می شوند و مجبور به کارکردن و مقابله با دشواری های زندگی می گردند، از کودکانی که در محیط های بسته و استبدادی رشدکرده اند بسیار موفق ترند .
تجربه نشان داده است که توقعات و انتظارات بیش از حدکودکان،نه تنها نتایج وارونه ای را به دنبال دارد، بلکه او را نسبت به انجام وظیفه اصلی و تکالیف طبیعی اش نیز بیزار می کند تا آنجا که از انجام حداقل وظایف خود نیز شانه خالی می کند .لطفاً انتظارات خود را تعدیل و مواظب کلام خود در مقابل فرزندان باشید.
اینجا چشمهای کوچکی که شب و روز تو را تماشا می کند و گوشهای کوچکی که خیلی زود هرچه تو می گویی می گیرد و دست های کوچکی که با اشتیاق هرچه تو می کنی انجام می دهد و فرزند کوچکی که در رؤیاهایش انتظار روزی است که به سن تو باشد .تو معبود خیالی او هستی تو عاقل ترین عاقل ها برای او هستی ودر این فکر کوچک به تو هرگز شک نمی کند به تو خالصانه دلبسته و هر چه تو بگویی یا انجام دهی در فکرش جاودانه می ماند وقتی که بزرگ شد خواهد گفت و انجام خواهد داد درست مثل تو دوستی کوچک با چشمانی عمیق هست که فکر می کند تو هرچه می گویی صحیح است .چشمهایش همیشه باز و شب و روز تو را تماشا می کند و هرچه تو انجام دهی مثالی است برای او برای فرزند کوچکی که بی صبرانه در انتظار بزرگ شدن است که مثل تو باشد.
گرداورنده: عبداللهی