زندگی نامه مشاهیر بافقی (بخش سوم)

*** بافقی ـ حسين
آیت الله العظمی حسين بافقي از فقها ودانشمندان برجسته واز ياران خاص مرجع ومبارز مشهور، علامه حاج ملاعلي کني(۱۳۶۰ ـ ۱۲۲۰ق)صاحب فتوای معروف بود که علامه به سبب پرهيزگاري وپارسايي اش تولیت بعضي ازموقوفات را به وی واگذار کرد. آیت الله بافقي به هنگام اقامت در تهران ازمراجع روزگار خود بود. وی درسال۱۳۱۳ق ـ ۱۲۷۴خورشيدي فوت ودر مزارابن بابويه در شهرري بخاک سپرده شد. فرزند وی بنام‌شيخ علي درگذشته به سال۱۳۶۴ق ـ ۱۳۲۳خازعلما وائمه جماعت تهران بود .
*** بافقی ـ حسين
مولانا حسين بافقي از دانشمندان علوم ديني در سده ۱۳قمری بود. وی از شاگردان شيخ احمداحسايي در گذشته به سال۱۲۴۱ق ـ ۱۲۰۴خورشيدي بود که مولانا سئوالاتی را از او می‌پرسد وشیخ به تعداد زیادی از آنها پاسخ می دهد و مولانا حسین بافقی آنها را در رساله‌اي جمع آوري کرده است
*** بافقی ـ رضی الدین محمّد
رضی الدين محمّد بافقي از خوشنویسان سده نهم قمری است. ازآثار به جای مانده از او نگارش کتاب “شرح الشافیه” تالیف حسن ابن محمّد معروف به نظام نیشابوری به خط زیبای
نسخ به‌سال ۸۲۲ ق ـ۷۹۸ خ. وشرح جامی از نظام الاعرج-۷۲۸ق. است که درکتابخانه آستان قدس‌رضوی درمشهدموجود‌است .
*** بافقی ـ زين العابدين
زين العابدين بافقي فرزند ملا حسین از خوشنویسان سده سیزدهم قمری است. ازآثار به جای مانده از او نگارش کتاب”التصریح بمضمون التوضیح”تالیف خالد جرجاوی ازهر به خط زیبای نسخ به سال ۱۲۰۲ق ـ ۱۱۶۶خ.است که در کت
ابخانه ملک تهران موجود است .
*** بافقی ـ زين العابدين
مولانا زين العابدين بافقي از دانشمندان دینی بافق در سده سیزدهم که در يزد سکونت داشت. وی از چنان تبحری در علم حدیث ورجال برخوردار بود که موفق شد چندین حاشيه بر کتاب اصول کافي ازشيخ کليني بنویسد. تاریخ نگارش نخستين حاشيه او در يزدبه سال۱۲۱۷ق ـ ۱۱۸۱خورشيدي می‌باشد .
*** بافقي ـ سید حسین
آیت الله سيد حسين بافقي فرزند محمّدصادق از دانشمندان دینی بافق در سده ۱۴ قمری بود که درمشهداقامت داشت. وی بنا برنوشته منابع معتبراز فقهای بزرگ وعلمای فاضل بشمار می‌رفت ونزد استاداني همانند آیت الله شيخ محمّد تقي بجنوردي وآیت الله ميرزا نصرالله شيرازي تلمذ نمود وبا مولاعلي نقي تربتي به مباحثه پرداخت .وی به سال ۱۳۰۴ ق.وفات ودر حرم حضرت رضا(ع) به خاک سپرده شد.(ازمشاهیرمدفون در حرم)
*** بافقی ـ سيد علي اكبر
سيد علي اكبر بافقي فرزند سيد محمّد از نياكان خاندان اسلامي بافقي و از نسخ نويسان سده ۱۳ق بود. از آثار بجاي مانده از وي دوكتابچه در قطع كوچك است:
* الفيه ابن مالك كه نگارش آن به تاريخ چهارم ربيع الاوّل سال ۱۲۷۳ق ـ ۱۲۳۵خورشيدي به پايان رسيده است.
* شافيه در صرف كه با عبارت” قد فرغ من تسويد هذا الكتاب في سنه ماتين و سبعون و ست بعد الالف… بعون الملك الوهاب بتاريخ شهر ذي الحجه الحرام سنه ۱۲۷۶”…. ختم شده است. (به پايان رسيد نگارش این كتاب در ذي الحجه سال ۱۲۷۶ق{ ـ ۱۲۳۸خورشيدي}به ياري خداوند مالك بخشنده)اين خط حقير فقير سر تا پا تقصير بنده كمترين سيد علي ابن سيد محمّد. التماس دعا دارم.
خط نوشتم تا بمـــاند يادگـــار
مـن نمــانم خط بمانديادگـــار
هر كه خواند دعـــا طــمع دارم
زانـــكه من بنـــــده گنه كارم
غريق رحمت يزدان، كس بــــاد
كـه كاتب را به الحمدي كند ياد”