مطابق تبصره ماده ۶ قانون مطبوعات ۱۳۶۴:
سرقت ادبی عبارت است از نسبت دادن عمدی تمام یا بخش قابل توجهی از آثار و نوشته‌های دیگران به خود یا غیر،ولو به صورت ترجمه،سرقت ادبی فقط از نظر لفظ با سرقت عادی مشابهت دارد،ولی جرم جداگانه‌ای محسوب می شود.
چرا که در سرقت تنها عین مال قابل دزدیده شدن می باشد و نه حقوق و منافع موجود در مال.
با این وجود،سرقت ادبی به موجب ماده ۲۳ قانون حمایت از حقوق مؤلّفان و مصنّفان و هنرمندان،جرم انگاری شده است و مستوجب حبس خواهد بود.
ماده ۲۳
هر کس تمام یا قسمتی از اثر دیگری را که مورد حمایت این قانون است “به نام خود” یا “به نام پدیدآورنده” بدون اجازه او و یا”عالماً و عامداً ” به‌نام شخص دیگری غیر از پدیدآورنده نشر یا پخش یا عرضه کند. به حبس تأدیبی از شش ماه تا ۳ سال محکوم خواهد شد.
مهناز عباسی