پنجم جمادی الاول روز ولادت باسعادت بانوی قهرمان کربلا، پرچم دار نهضت پس از شهادت حسین علیه السلام، حضرت زینب کبری سلام ا… علیها است. این روز را روز پرستار می نامند. روز پرستار، روز عشق است و روز پاسد‌‌‌‌‌‌‌‌‌اشت نیکی ها! بیمارستان ولیعصر (عج) بافق به مناسبت روز پرستار راضیه حیدری و عزت کاظمی را به عنوان پرستار نمونه معرفی نمود. خبرنگار هفته‌نامه افق کویر به سراغ این دو پرستار نمونه رفته و گفتگویی اختصاصی با آنها انجام داده است که در ادامه می خوانید:
افق کویر: لطفاً خودتان را معرفی کنید و از سوابق کاری خود بگویید؟
راضیه حیدری دهوئی، کارشناس پرستاری از دانشگاه علوم پزشکی اصفهان هستم، نه سال و سه ماه سابقه کار در بخش های داخلی، اطفال، اورژانس و مراقبتهای ویژه در بیمارستان ولیعصر(عج) بافق را دارم طی چهار سال اخیر به طور همزمان به عنوان مدیریت داخلی کلینیک تخصصی نیز مشغول به کار هستم.
افق کویر: شغل پرستاری را با چه انگیزه ای انتخاب نمودید؟
انتخاب شغل پرستاری برای من در ابتدا تنها به عنوان یک انتخاب رشته و تحصیل در دانشگاه بود، ولی با گذشت زمان و آشنایی بیشتر با این رشته و کسب تجربه و علم پرستاری روز به روز علاقمندتر گردیدم و در حال حاضر از اینکه در این مسیر قرار گرفته ام بسیار خرسندم و همیشه بودنم در این جایگاه را لطف الهی می دانم.
افق کویر:عکس العمل خانواده شما با کار و شغل شما چگونه است؟
بی شک شغل ما جزیی از زندگی ماست و به تبع آن نیز زندگی ما از آن تأثیر می پذیرد. پرسنل پرستاری بعد از کشیکهای پر استرس و طولانی (شبکاری ۱۲ ساعته) و عدم استراحت کافی، توانایی انجام بهینه کارهای روزمره زندگی شخصی خود را نداشته، درد و بیماری مراجعه کنندگان در روحیه آنها تأثیرات منفی می گذارد؛ علی رغم تصور عامه مردم که می گویند پرستاران دچار بی تفاوتی نسبت به درد بیماران می شوند. با توجه به نوع شغل پرستاری و استرس ها و تألمات روحی و … می طلبد که پس از ساعات کاری ، محیطی آرام و دلنشین فراهم باشد تا برای انجام امورات زندگی و دغدغه های زندگی شخصی انرژی کافی داشته باشیم که خوشبختانه به لطف حضور همسرم و همراهی همیشگی وی این محیط ایجاد شده و من نیز سعی نموده ام با برنامه ریزی در انجام کارهای شخصی زندگی خود کمتر کاستی وجود داشته باشد .
افق کویر: ارتباط با بیماران چقدر برای شما مهم است؟
ارتباط روحی مناسب با بیماران در روند بهبودی آنها بسیار مؤثر است؛ اگر بیمار بستری شده در بخشها کمترین اضطراب و استرس را داشته باشد خیلی بهتر و زودتر بهبود می یابد. این علم و تشخیص پرستاری است که می تواند با برنامه ریزی درست و صحیح در مسیر بهبودی، بیمار را همراهی نماید.
افق کویر: اگر یکی از نزدیکان شما در بیمارستان بستری شود، آیا رفتار متمایزی با او در پیش می گیرید؟
همواره سعی و تلاشم بر این بوده است که بیماران را همانند یكی از اعضای خانواده خود بدانم تا با عشق و علاقه بیشتر به بیمار خدمت نمایم و همواره رعایت حقوق بیماران را سرلوحه کارم قرار داده و با این تفکر به ارائه خدمات پرستاری همت گمارده ام . تا جایی که یادم هست من هرگز بین بیماران فرق نگذاشته ام، حتی زمانیکه در کلنیک هستم، به پرستارهای دیگرهم می گویم که اگر آشنایی دارید که آمد زودتر کارش را رسیدگی نکنید، چون حق الناس هست و در آن دنیا باید جوابگو باشیم.
افق کویر: آیا پرستاری از بیماران مرد برای شما مشکل نیست؟
در حوزه درمانی بهتر است كه تعداد نیروی پرستار مرد به قدری باشد كه خدمات درمانی به آقایان، توسط پرستاران مرد انجام شود؛ اما این توازن در حال حاضر وجود ندارد و عمدتاً پرستاران خانم به خاطر احساس وجدان و تعهد شغلی به بیماران مرد خدمات رسانی می كنند (كه چندان برای بانوان پرستار رضایت بخش نیست.)
افق کویر:بهترین و بدترین خاطره شغلی شما چیست؟
سلامتی و بهبود بیماران و لبخند رضایت آنها جزء بهترین خاطرات، فوت دوست و همکار عزیزم خانم سمیه تفکری (روحش شاد ) بدترین خاطره کاری من است .
افق کویر: مشکلاتی که پرستاران با آن دست و پنجه نرم می کنند؟
کمبود نیروی پرستاری و شیفتهای کاری زیاد از مهمترین مشکلات پرستاری می باشد که بر کیفیت کاری پرستاری اثر سوء دارد .
افق کویر:روزی که آرزوی رسیدنش را دارید؟
روزی که آرزوی رسیدن آن را دارم روزی است که در کنار خرسندی، سلامتی و بهبودی همه بیماران ، مسائلی همچون اجرای قانون نظام صنفی پرستاری، حل مشکلات کمبود نیروی پرستاری با استخدام نیرو های جدید، رفع مشکلات تعرفه پرستاری و بازنشستگی که پس از سالها به آن جامه عمل پوشانده نشده است محقق گردد .
افق کویر:حرف پایانی ؟
تنها خواسته ام این است که مردم شهرستان بافق به پزشکان بومی خودشان اعتماد داشته باشند، حتی بعضی بیماران به پزشک های شهرستان اعتماد ندارد و به شهرهای دیگر مراجعه می کند؛ در صورتی که پزشک همان جا هم همین کار را برای بیمار انجام می دهد؛ اگر پزشک بومی شهر خودمان تشخیص بدهد که بیمار باید به مکان دیگری انتقال یابد؛ حتماً این کار را انجام می دهند.
در ادامه گفتگویی اختصاصی با پرستار نمونه بخش دیالیز انجام شده است که در ادامه می خوانید:
افق کویر: لطفاً خودتان را معرفی کنید؟
عزت کاظمی هستم، پرستار بخش دیالیز که به مدت ۱۳ سال سابقه کار دارم و ۱۱ سال است که در بخش دیالیز مشغول به کار می باشم.
افق کویر:شغل پرستاری را با چه انگیزه ای انتخاب نمودید؟
چون خدمت به همنوع از همان دوره دبیرستان سرلوحه کارم بود و به آن علاقه داشتم؛ وقتی کنکور قبول شدم، هدفم فقط رشته پرستاری بود؛ در صورتی که همان سال لیسانس کامپیوتر نیز قبول شدم. برای گرفتن لیسانس کامپیوتر لازم نبود شهر بافق را ترک کنم، ولی برای پرستاری باید به دانشگاه یزد می رفتم. مشکل بزرگی که داشتم، هرگز از خانواده ام دور نبودم؛ اما به خاطر علاقه و هدفی که داشتم از خانواده دور شدم و به یزد رفتم و در سال۱۳۸۲ لیسانس پرستاری را به پایان رساندم.
افق کویر : لطفًا توضیحاتی در مورد مشکلات خود در شغل پرستاری ودر بخش دیالیز را نام ببرید ؟
پرستار باید در درجه اول وجدان کاری داشته باشد، هرکس نمی تواند در بخش دیالیز کار کند، چون باید دارای روحیه شاد و پرتلاش باشد. در این بخش بیماران مشکلات حاد تری دارند و بیماران ماندگار هستند. شخصی که برای اولین بار برگه دیالیز دستش است و پیش ما می آید؛ اولین سؤالی که از ما می پرسد این است که تا چه زمانی باید دیالیز شوم؟ اینجاست که احساس ناراحتی می کنیم که پاسخ دهیم تا پایان عمر شریک زندگی شماست؛ متأسفانه بیمار های بخش دیالیز هفته ای دو الی سه دفعه باید به بخش دیالیز مراجعه کنند. بیمار در این جا باید روحیه بالایی داشته باشند، دیالیز شدن ناراحتی های زیادی دارد و ما باید به بیمار امیدواری بدهیم، حتی کودک ۴ ساله ای داریم که باید دیالیز شود و ما به خانوادش توصیه کردیم که پیوند انجام بدهند، چون کودک اذیت می شود و در روزهای اول با حالت تهوع و سردرد همراه است .
افق کویر: آیا شما مادر هستید،چند فرزند دارید و بگویید شغل پرستاری باعث تداخل در زندگی شما نشده است؟
دارای سه فرزند دختر هستم، چرا مشکلات زیاد است تا حدی که شاید من فرزندان خودم را در طول روز نبینم، ولی خدا را شکر هم فرزندانم و هم همسرم با شغل من مشکلی ندارند؛ وقتی فرزندانم درگیری های شغلم را می بینند به من می گویند ما هرگز در آینده شغل پرستاری را انتخاب نمی کنیم.
افق کویر: آیا پرستاری از بیماران مرد برایتان سخت نیست؟
نه چون بیمارهای بخش دیالیز، دائمی هستند، با خانواده ام هیچ فرقی نمی کنند.
افق کویر: اگر یکی از بستگان شما در بیمارستان بستری شود؛ آیا شما بیشتر از بیماران دیگر به او رسیدگی می کنید؟
نه هیچ فرقی ندارد و من با همه بیماران یک رفتار را دارم.
افق کویر:درد و دل شما با بیماران چگونه است ؟
چون باید به بیماران امیدواری بدهیم ، بارها شده است که نزدیک ده الی پانزده دقیقه با بیمار صحبت کرده ام تا آرامش بگیرند.
افق کویر: اگر شغل پرستاری را انتخاب نمی کردید چه شغلی را انتخاب می کردید؟
اگر پرستار نمی شدم، شغل معلمی را انتخاب می کردم .
افق کویر: عمر بیمار دیالیزی چقدر است؟
بستگی به شرایط بیمار دارد و این که چقدر روحیه داشته باشد، مراقبت های بعد دیالیز را انجام دهد و مرتب دیالیز شوند. بیماری داریم که نزدیک ۲۳ سال دیالیز می شود. ما به بیمارهایی که کمتر از شصت سال سن دارند پیشنهاد می کنیم؛ حتماً پیوند کلیه داشته باشند، تا نخواهند مشقت ها و سختی ها دیالیز را تحمل کنند.
افق کویر: از مشکلات بخش دیالیز بگویید؟
اکثر بیمار هایی که در قسمت دیالیز پذیرش می شوند بی بضاعت هستند، بعضی وقتها برای بیمار هایی که هزینه درمان ندارند، باید اینقدر با ارگان ها، اشخاص و… سرو کله بزنیم تا هرطور شده هزینه آن ها را تهیه کنیم. هزینه دیالیز در هر جلسه بدون بیمه(آزاد) ۳۰۰ هزار تومان می شود. هر بیمار حداقل هفته ای دو الی سه مرتبه دیالیز لازم دارد و از عهده هزینه های آن بر نمی آید؛ وقتی با بیماری که توان پرداخت هزینه را ندارد مواجه می شویم، خستگی ما دو برابر می شود و ما ناچاریم بیمار را به مراکز بالاتر معرفی نماییم تا یک نفر هزینه درمان وی را قبول کند، حتی بارها شده از پرسنل بیمارستان، آشنایان و اطرافیان نزدیک برای هزینه درمان بیمار بی بضاعت پول جمع آوری نمودیم.
افق کویر:بهترین خاطره و بدترین خاطره دوران پرستاری چیست؟
پسر بچه های به نام “محمد” بود که ۱۶ سال سن داشت وی هزینه پرداخت دیالیز نداشت. یکی از ادارات حدود ۵۰ میلیون تومان از هزینه درمان را متقبل شد، محمد چندین دفعه برای پیوند در لیست انتظار بود، ولی به خاطر شرایط جسمانی پیوند نشده بود تا اینکه یک روز خواهرش تماس گرفت و گفت: محمد پیوند شده است و این بهترین خاطره من بود. بدترین خاطره ام مربوط به زنی بود که چند روز پیشتر برای دیالیز به ما مراجعه کرده بود، این بنده خدا مشکل قلب و عروق داشت و بدنش به فیستول جواب نداد؛ برای دیالیز نمودن باید به یزد مراجعه می کرد؛ وقتی فهمید نمی تواند دیالیز شود.گفت: بگذارید بروم خانه، حالا دیگر باید بروم سینه قبرستان؛ وقتی این حرفها را از بیمار می شنوم خیلی ناراحت می شوم.
افق کویر:آیا مؤسسه یا سازمانی از بیمارانی که کم بضاعت هستند حمایت نمی کنند؟
صندوق حساب بیمارستان برای کمک به بیماران بی بضاعت هست، برای کمک به بیماران دیالیز، خیرین می توانند مبلغ مورد نظر را به به حساب خانم باقری در بخش دیالیز واریز نمایند.
افق کویر: چه در خواستی از مسئولین و مردم دارید؟
از ارگان ها و مراکز دولتی در خواست داریم حداقل دو دستگاه دیالیز برای بیمارستان تهیه کنند. ۸ دستگاه دیالیز داریم. دو دستگاه دیالیز ما نیمه فعال و بقیه فرسوده هستند. خرید دستگاههای جدید هزینه کلان می خواهد. دستگاههای جدید باعث می شود که بیمار زودتر خوب شود و بیمار مدت بیشتری عمر کند. دستگاههای زیر ۲۰ سال نباید با آن دیالیز انجام شود؛ اما حالا به خاطر تحریم اقتصادی می گویند چاره ای نیست و دیالیز را انجام دهید؛ در حالی که عوارض دستگاههای فرسوده را باید بیمار بپردازد؛ اگر مردم و مسئولین همت کنند و در امر خرید دستگاه کمک نمایند، کمک بزرگی نمودند. در بهاباد ، مردم شهرستان آنجا، یک نمونه دستگاه دیالیز نو گرفتند و در کوهبنان ۴ دستگاه نو خریداری نمودند، بیماری داشتیم که هم در بافق و هم در کوهبنان دیالیز انجام داده است، این مریض به ما می گوید موقعی که در کوهبنان دیالیز می شوم اینقدر حالم خوب است، ولی در بافق که دیالیز می شوم دچار سرگیجه می شوم.
افق کویر: چه توصیه ای به شهروندان دارید؟
مردم آگاهی داشته باشند بیماری هایی مانند فشار خون بالا و دیابت باعت نارسایی کلیه می شود. یا اینکه حداقل کلاس هایی آموزشی برای آگاهی مردم برگزار نمایند.
افق کویر:صحبت پایانی:
در ابتدا تشکر می کنم از همه پرستاران پر تلاش در این بخش؛ البته تمام پرستاران در این بخش نمونه هستند. خدا را شکر تمام تلاش خود را انجام می دهند، حتی یک مرد افغان داشتیم که پولی برای درمان بیماری اش نداشت که ما وی را به بیمارستان شهیدصدوقی یزد معرفی کردیم درآنجا بستری شد. یک میلیون از وی گرفتند، ولی حتی حاضر نشدند که بیمار را دیالیز کنند و باز به بیمارستان بافق برگشت؛ تقریباً یک ماه دیالیز وی را انجام دادیم، حتی مؤسسه خیریه شخصی راه اندازی کردیم که به بیماران زیادی کمک شده است و خدارا شکر تا الان سعی نمودیم هیچ بیماری نا امید به خانه اش برنگردد .
معصومه غلامرضا پور- راضیه برزگری
