چوب حکیم باشی بر سر اهل آبادی

«ممل» گفت: اکنون که نزدیک به یکسال هست که این بلیه آسمانی در آبادی نازل شده و «حکیم باشی» هم پی در پی پیام می دهد که ایهاالناس! دستورالعمل های بهداشتی سرلوحه کارتان قرار گیرد که اگر چنین نباشد؛ این کرونا دامن گیر همه خواهد شد! و دست به قلم شده به قاضی عریضه ارسال کرده که فلان و فلان گوش به حرف نمی دهند و باید آنها مجازات شوند! از سویی دیگر داروغه هم بیکار ننشسته و گاه بی گاه فردی را در محبس می کند که گوش به حرف حکیم باشی نمی کند و
قص علی هذا….
«آقاتقی» گفت:ممل! چه نیکو صغری و کبری می چینی!نکند چیز جدیدی کشف کرده ایی؟
ممل گفت: حکیم باشی همه توانش را به کار برده و چوب را بر فرق مردم گذاشته که اگر چنین و چنان نشود حبس و زندان در انتظار شماست؛ اما خودش چه کاری برای اهل آبادی کرده است؟
آقاتقی گفت:خوب است،پس نتیجه این شد که حکیم باشی به جای توسعه تخت های بیمارستان آبادی و ساخت دارالشفای پیشرفته و مجهز و استخدام نیروهای تازه نفس و جدید؛ مرتب به مردم می گوید این کار را بکنید آن کار را نکنید!
ممل گفت؛اره! وا…!بعنی توپ را به زمین حریف انداختن!