بر اساس کتاب مفاتیح الحیات (اثر ارزشمند آیت‌الله جوادی آملی حفظه الله)
بخش دوم: تعامل سازنده لازمه زیست اجتماعی
هدف از آفرینش انسان این است که هم بندگی کند و هم زمین را آباد سازد و خداوند راهکار دست‌یابی به هردو هدف را در اختیار بندگانش قرار داده است.
آباد شدن زمین نیازمند ارتباط و هم افزایی همه مخلوقات با یکدیگر است و جز این راهی برای رونق و شکوفایی ساکنان زمین وجود ندارد.
به عبارتی دیگر انسان باید از تلاش برای زنده ماندن عبور کند و به دنبال سرزندگی همه آن‌چه در اطرافش وجود دارد باشد.
آیت الله جوادی آملی در مقدمه شیرین و خواندنی کتاب مفاتیح الحیات مشکل عصر جدید را پایبند نبودن افراد جامعه( به ویژه صاحبان قدرت ) به پیمان‌های محلی، ملی و بین‌المللی می‌دانند و بر این باور هستند که زندگی مسالمت‌آمیز حتی با کافران و خدانشناسان امکان‌پذیر است اما با کسانی که هیچ قانون و قاعده‌ای را برنمی‌تابند هرگز شدنی نیست.
مسأله امروز بشر بی‌توجهی به ضرورت تعامل بر مبنای قوانین است و گویی که برخی از ما چنین می‌پنداریم که جز ثروت افزون ساختن و راحت زیستن کار دیگری در دنیا نداریم و با هر وسیله و به هر قیمتی که شده باید به این دو هدف دست پیدا کنیم غافل از این که زندگی اجتماعی نیازمند پذیرش وظایف و حقوق است و بی‌توجهی به این‌ها سبب اختلال در جامعه و بروز درگیری‌ها می‌شود.
محمد هادی سمتی