توجه یکسان به فرزندان
اولین و مهم‌ترین نکته‌ای که والدین باید در نظر داشته باشند، مدیریت و تقسیم یکسان توجه بین فرزندان است. به عبارت دیگر فرزند بزرگتر نباید احساس کند که با آمدن برادر یا خواهر جدید او کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. خیلی از مواقع والدین قصد و غرضی هم برای فرق گذاشتن بین فرزندان خود ندارند. اما به‌صورت ناخودآگاه باعث بروز برخی سوءتفاهم‌ها می‌شوند. به همین دلیل خوب است که حتما والدین به‌خوبی رفتار خود با فرزندان را مدیریت کنند تا احساس تبعیض بین آنها شکل نگیرد.
تحریک نکردن فرزند بزرگتر
تصور کنید که نوزاد تازه متولد شده شما خواب است. طبیعی است که در چنین شرایطی شما نمی‌توانید از خانه بیرون بروید. حال فرزند بزرگتر که عادت کرده است در یک ساعت با هم به پارک بروید، ممکن است گلایه کند که چرا دیگر این روند متوقف شده است. هیچ وقت حضور فرزند کوچکتر را برای نرفتن به پارک بهانه نکنید. سعی کنید دلایل دیگری برای او بیاورید و در مقابل هر زمان که مناسب بود با هم برای تفریح به پارک بروید. در این صورت فرزند بزرگتر تحریک نمی‌شود.
برقراری عدالت رفتاری بین فرزندان
در روابط بین فرزندان خیلی از مواقع پیش می‌آید که آنها از دست هم گله دارند. مثلا یکی بدون اجازه وسایل دیگری را بر می‌دارد یا اینکه اسباب‌بازی‌های دیگری را خراب می‌کند. متأسفانه برخی از والدین در این‌گونه مواقع صرفا طرف فرزند کوچک خود را می‌گیرند. اما باید توجه داشته باشند که با این‌گونه رفتارهای دور از عدالت، صرفا بذر حسادت فرزند بزرگتر به کوچکتر را می‌کارند. بهترین کار در زمینه بروز اختلاف بین فرزندان، رفتار عادلانه است.
فرق نگذاشتن بین تربیت فرزندان
زمانی که فاصله سنی بین بچه‌ها از ۵ سال عبور می‌کند، مشکل حسادت فرزند اول به نوزاد به شکل متفاوتی ظهور پیدا می‌کند. فرزند اول به‌خوبی در خاطر دارد که پدر و مادر از چه روش‌های تربیتی برای او استفاده کرده‌اند. در برابر خطاهای او چه تنبیهی در نظر گرفته‌اند یا چگونه او را برای کارهای خوبش تشویق کرده‌اند. به همین دلیل او به‌خوبی می‌تواند کوچک‌ترین تفاوت‌هایی را در این زمینه درک کند. والدین باید سعی کنند تا از ابتدا به کمک روش‌های تربیتی صحیح تمام فرزندان خود را با اصول واحد تربیت کنند.
مقایسه نکردن بچه‌ها
مقایسه کردن بچه‌های کوچک با یکدیگر گاهی اوقات آتش حسادتی را بین آنها شعله‌ور می‌کند که با هیچ چیزی قابل خاموش شدن نیست. مقایسه کردن، زمینه حسادت فرزند بزرگتر را بر می‌انگیزد. چرا که او عمدتا این مقایسه را به حساب انتقاد از خودش می‌گذارد.
بی‌توجهی شما نسبت به این مسائل ممکن است باعث بروز مشکلاتی در همان دوران کودکی شود. حتی گاهی اوقات بذر اختلافات جدی‌تری بین فرزندان در دوران نوجوانی و جوانی کاشته می‌شود که در این صورت پیدا کردن راه‌حل خیلی سخت‌تر است. سعی کنید با مدیریت رفتار خود با فرزندان، محیط یکدست و شادابی را برای همه آنها فراهم کنید.
یلدا سادات میرعلمی