کودک دو ساله ای دارم که خواسته هایش را با گریه شدید از ما می خواهد. در مقابل او چگونه رفتار کنیم؟
۱-مهم ترین کار در بر طرف کردن مشکلات رفتاری کودکان، بر قرار کردن ارتباط عاطفی با کودک می باشد.
-با کیفیت ترین زمانی را که در آن حوصله ارتباط و بازی با کودک خود را دارید انتخاب کنید.
– با کودک خود گفتگو کنید و همراه او بازی مورد علاقه اش را انتخاب کنید.
– در طول روز با کودک خود حداقل یک ساعت بازی کنید.
۲-زمانی که کودکتان شروع به جیغ زدن می کند،صبور بوده و زود از کوره در نروید.
از چنین فرصت هایی برای آموزش کودک خود بهره گیرید.با آرامش با او صحبت کنید و به ا و بگوئید چگونه برای به دست آوردن خواسته های خود باید عمل کند.
۳-کودکان از نوع برخورد اطرافیان، واکنش بعدی را انجام می دهند؛ بنابراین شایسته است گاه در مقابل برخی از رفتارها و واکنش های او بی تفاوت باشید تا آن رفتار در وی خاموش گردد؛ زیرا چه بسا توجّه شما خود به خود باعث تقویت رفتار در کودک گردد.
به عنوان مثال وقتی کودک می بیند شما در برابر جیغ زدن اوبر آشفته شدید تازه یاد می گیرد که برای آشفته شدن شما باید چه کند.
۴-زمینه بروز این گونه رفتارها را در فرزند خود کاهش دهید. به عنوان مثال اگر تجربه نشان داده زمانی که با تندی با او برخورد می شود او شروع به جیغ زدن می کند، سعی کنید خود و دیگران چنین رفتاری با اون داشته باشید.
۵-با توجّه به موقعیّتی که او اقدام به جیغ زدن می کند، سعی نمایید در برخی از مواقع از روش محروم سازی به جای تنبیه کلامی و رفتاری برای کاهش رفتار نادرست فرزند خود بهره گیرید.
به این صورت که پس از اقدام وی به جیغ زدن،به او اجازه ندهید با اسباب بازی، بازی نماید. به او توضیح دهید که چرا او را از اسباب بازی هایش محروم کردید. او را از اسباب بازی هایش دور کنید تا مهلت یابد که دریابد چرا او را از اسباب بازی هایش، دور نموده اید برای مدت زیاد او را از اسباب بازی ها دور نکنید ؛ زیرا در این صورت فراموش می کند که چرا چنین رفتاری با او داشته ا ید. به وی بگویید که ا گر به شما قول دهد که دیگر این کار را تکرار نکند او را به محل بازی باز می گردانید. یکی از دلایل تکرار رفتار پرخاشگرانه این است که کودک به این نتیجه می رسد که نه تنها رفتار پرخاشگرانه اش منجر به پیامد بدی نمی شود، بلکه تقویت هم می شود. مثلاً والدین گاهی چون حوصله سر و صدا و داد و فریادهای کودک خود را ندارند یا ا ز رفتارهای پرخاشگرانه او میترسند، هنگام بروز رفتار پرخاشگرانه از سوی کودک سریع او را به خواسته اش می رسانند تا او را آرام کنند، در نتیجه کودک یاد میگیرد برای رسیدن به خواسته اش پرخاشگری کند. گاهی هم کودک تنها برای جلب توجه والدین به خود و قراردادن خود در کانون توجه خانواده، پرخاشگری میکند و والدین نیز بدون آنکه متوجه باشند با توجه به او (توجه مثبت مثل دلسوزی کردن) ا و را به خواست هاش میرسانند و به این ترتیب احتمال اینکه در دفعات بعد برای جلب توجه والدین،پرخاشگری کند را ا فزایش میدهند. باید مراقب باشید که با رفتار خود موجب تقویت رفتار منفی در او نشوید.
