در شهر ملی حصیر می توان کار تلفیقی چوب و حصیر انجام داد

به گزارش هفته نامه افق کویر؛ “سهیلا احمد زاده”، بانوی نجار در شهرستان بافق است که با دستان ظریف و زنانه‌، هنرمندانه‌تر از دستان مردانه چوب را برش می‌دهد و با شکل دادن به هر تکه چوب، هنری از خود به جای می‌گذارد، او پا به پای مردان در کار چوب وارد میدان شده و تابوی اینکه نجاری کاری مردانه است را شکسته است. برای مصاحبه با او قرار می‌گذارم، وقتی وارد کارگاه کوچک او می‌شوم مشغول برش چوب است، سر و صدای دستگاه نمی‌گذارد، صدا به صدا برسد، روی لباس و حتی صورتش خاک اره خود نمایی می‌کند، با اینکه کار با چوب و دستگاه‌های نجاری کاری تقریبا مردانه است، اما او سختی کار را به جان خریده و پشت دستگاه کارش را انجام می‌دهد، وقتی مشغول کار با دستگاه است، در نگاهش نه تنها اراده و عزمی جدی، بلکه آرامشی وصف نشدنی را می‌بینم، بانو احمدزاده که ۳۲ سال دارد، مسیری را انتخاب کرده که به سختی‌هایش اشراف کامل داشته است. علاوه بر اراده و عزم قوی که در وجود او است، هیجان و انرژی او هم قابل وصف است، این بانوی جوان و موفق روایت نجاری‌اش را با اشتیاق برای ما تعریف می‌کند:
وی با بیان این مطلب که اهل شهرستان “فسا” واقع در استان فارس است ؛ گفت: همسرم در یکی از معادن شهرستان بافق با توجه به تخصصی که داشت؛ دعوت به کار شد و دو سال است که به شهرستان بافق مهاجرت نموده ایم.

در کنار همسرم نجاری را آموختم
وی افزود: از شش سال قبل فعالیت خود را در کنار همسرم شروع نمودم؛ در ابتدا به همسرم در این کار کمک می کردم؛ سپس کم کم آموزش های لازم این حرفه را کسب کردم.

نجاری نیاز به سخت کوشی و خلاقیت دارد
وی عنوان کرد: نجاری از جمله حرفه هایی است؛ که نیاز به سخت کوشی و خلاقیت دارد؛ اما برای فردی که به این حرفه علاقمند است، فعالیت خوبی بوده و باعث سرزنده شدن روحیه فرد می شود.
وی تصریح کرد: نجاری یک هنر است و در شهرستان فسا این کار اشباع شده و در شهرستان بافق بانویی که این کار را انجام دهد را مشاهده نکردم!

جالب و تعجب برانگیز است که بانویی کار نجاری انجام می دهد
وی اضافه کرد: در بعضی مواقع که در کارگاه مشغول به کار هستم، می بینم افراد با تعجب از بیرون مرا نگاه می کنند و وقتی از آن ها می پرسم چرا اینگونه به من نگاه می کنید در پاسخ می گویند برای ما بسیار جالب و تعجب برانگیز است که بانویی کار نجاری انجام می دهد.
“علیرضا ا… دادی” همسر بانو احمدزاده گفت: شغل اصلی من جوشکار صنعتی و آهنگری است.

انگیزه و شوق پیشرفت داشت
وی بیان کرد: همسرم انگیزه و شوق پیشرفت در این حرفه داشت؛ بنابراین تصمیم گرفتم که کار نجاری را به همسرم آموزش دهم و در حال حاضر ۹۰ درصد سفارشات را همسرم انجام می دهد.
وی افزود: درب و پنجره های چوبی و سنتی را ترمیم می کنیم و همچنین ظروف چوبی و وسایل دیگر که با استفاده از چوب تهیه می شود را تولید می کنیم.
وی عنوان کرد: علاقمندی من به کار نجاری از آنجایی شروع شد که پدرم زمانی که در کشور کویت کار می کرد به نجاری نیز می پرداخت و با هنر آشنایی داشت و با تخته های پارچه که در حال حاضر این تخته ها از جنس کاغذ است برای من اسباب بازی می ساخت و من به این کار علاقمند شدم.

بانوان با توجه به توانشان می توانند به این کار روی آورند
بانو احمدزاده در ادامه گفت: بانوان با توجه به توانشان می توانند به این کار روی آورند؛ چوب و بوی آن به گونه است که به آن وابسته شده و همچنین با این کار از روزمرگی فاصله می گیرند.

درآمد زیادی ندارم اما برای آرامش فکری به این کار نیاز دارم
وی افزود: هر زمانی که حالم خوب نباشد، حتما به کارگاه می روم و بوی چوب را استشمام می کنم تا بتوانم آرامش آن روز را کسب نمایم با این کار درآمد زیادی ندارم، اما برای آرامش فکری به این کار نیاز دارم.
وی در ادامه گفت: در شهر خودم دستگاه تبدیل چوب به الوار وجود داشت، اما در شهرستان بافق باید الوار را تهیه و برش داده و سپس به قطعات مورد نظر تقسیم کرد و کار روی آن انجام شود بعد نیاز به سمباده کشی و چسب و میخ و غیره دارد.

باید صبور بود چرا که کار پر زحمت و زمانبری است
وی تصریح کرد: برای انجام این کارها باید صبور بود چرا که کار پر زحمت و زمانبری است .

در شهر ملی حصیر می توان کار تلفیقی چوب و حصیر انجام داد
وی بیان کرد: با توجه به اینکه شهرستان بافق شهر ملی حصیر است می توان کار تلفیقی چوب و حصیر و همچنین کاشی هفت رنگ انجام داد.
وی افزود: شهرستان بافق از بعد هنری بسیار زنده است و بستر مناسبی برای انجام کارهای هنری است. متأسفانه چوب های مرغوب ایرانی را برای ام دی اف استفاده می کنند

وی گفت: چوب روسیه که همان چوب “نرات و کاج” است استفاده می شود ؛ چوب‌های ایرانی به نام “آکاسیا” طرح و نقش آن از چوب گردو هم قشنگ‌تر است که خیلی در ایران به نام آکاسیا نمی‌شناسند و به آن “بید سیاه” یا “بید مجنون” هم می‌گویند و متاسفانه برخی از چوب های مرغوب ایرانی را برای تهیه ام دی اف و غیره مورد استفاده قرار می دهند.
وی در پاسخ به این پرسش که “برای شروع کار چقدر سرمایه لازم است؟” گفت: بستگی به نوع کار دارد که کارگاه چند منظوره باشد؛ برای تولید ظروف آشپزخانه باید ۵۰۰ میلیون تومان سرمایه داشت تا وسایل مورد نیاز تهیه شود؛ اما اگر یک کار خدماتی بخواهند انجام دهند با ۳۰ میلیون تومان نیز می توان کار را آغاز نمایند.

به بهانه حمایت طرح مرا به نام خودش تولید و عرضه نمود
علی رضا ا… دادی گفت: در شهر خود اتاق فکر داشتم و با مسئول اشتغال یکی از اداره ها طرحی را به نتیجه رساندم و اسباب بازی چوبی به نام “چوبک” با “اسم اصیل ایرانی” طراحی نمودم و حتی بسته بندی آن را نیز خودم انجام دادم و طرح را بدون بسته بندی به یکی ادارات بردم و مرا به اتاق های زیادی حواله کردند و در آخر از تولیدات من عکس گرفتند و طرح توجیهی خواستند و خوشحال بودم که از کار انجام شده حمایت خواهند کرد، اما بعد از ۲۰ روز کارم را در فروشگاه ها به نام فردی و با همان قیمت دیدم و اینگونه کار مرا به نام خودش تولید و عرضه کرده بود و خدا را شکر کردم که بسته بندی را برای وی نبرده بودم.

حدیث عباسی

ارسال یک دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ممکن است دوست داشته باشید

هزار و صد و پنجاه و هفتمین (۱۱۵۷) شماره از هفته نامه افق کویر منتشر شد:

استاندار یزد؛ در آیین تکریم و معرفی فرماندار