به رسم ادب آمدیم! نه کسی به دنبال ما آمد که بیاییم نه افراد یا گروهی ما را دعوت کرد! خود آمدیم! آمدیم که زبانی باشیم در دهان آنان که فریادشان را گوش شنوایی نیست! پلی باشیم بین مردم و مسئولان که حرف ها و خواسته های طرفین را بی کم و کاست یا افزوده ایی انتقال دهیم! از اندیشه اندیشه ورزان در مسایل مختلف گفتیم! گاه نقد بود و گاه نصیحت! گوهر کلام را به زر و زور نفروختیم! در بازار مکاره چوب حراج کلام نگذاشتیم! نسلی نو از جوانان خوش فکر و قلم بدست تربیت کردیم! به گواه دوستان کسی گمان به سخت جانی ما نداشت! از اتاق «سفید» خانه پدری و با همراهی دستان پر سخاوت مادر و اندوخته برادر شروع کردیم!
کار را با همه کژاندیشی ها و بدعهدی ها و چوب لای چرخ گذاشتن رقبا پیش بردیم! بساط چاپ و نشر را در یزد و تفت پهن کردیم؛ گفتیم و نوشتیم و نسلی از مدیران توانمند ساختار شکن پرورش دادیم! « نازنينا! ما به ناز تو جواني داده ايم»(استاد شهریار) اکنون بیش از ۲۷ دیماه سرد و سوزان از عمر با برکتت می گذرد و ما همچنان چشم انتظار آفتاب بهاری هستیم! آفتابی که می گویند نزدیک است و صبح پیروزی پس از شام سیاه ظلمانی پدیدار می گردد! أَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ؛ مگر صبح نزديك نيست (قرآن کریم، سوره هود، آیه ۸۱) اکنون خود بیش از همه احتیاج به گوش شنوا داریم! گوشی که کمتر به سمت ما مایل است. خود در چنبره ایی از مشکلات گرفتار آمده ایم که نه راه پیش داریم و نه راه پس!
همتم بدرقه راه کن ای طایر قدس
که دراز است مقصد و من نوسفرم (حافظ شیرازی)
سیزدهم دیماه ۱۳۷۷ اولین پیش شماره هفته نامه افق کویر منتشر و حالا در سیزدهم دیماه ۱۴۰۳ آغاز بیست و هفتمین سالروز تولد هفته نامه افق کویر را به نظاره نشسته ایم. این تولد بر تمامی خوانندگان عزیز و دوستانی که در طول این مدت به هر نحوی در این مجموعه زحمت کشیدند مبارک باد؛ به ویژه کارکنان، خبرنگاران و نویسندگان پر تلاش این هفته نامه وزین.
دکتر محمد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌حسین تشکری بافقی
صاحب‌امتیاز و مد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌یرمسئول