به گزارش پایگاه خبری افق بافق،رفتگران؛ همان هایی که با تمامی وجود ناملایمتی ها، تمام قد، به پای شغل خود ایستاده اند و به انجام وظیفه مشغول هستند که اگر نبودند زندگی شهرنشینی معنا و مفهومی نداشت! در این شماره از افق بافق؛ خبرنگار ما به سراغ یکی از این پاکبان های خدوم رفته و با وی به گفت و گو نشسته است؛ که در ادامه می خوانید:
افق بافق:ابتدا خودتان را معرفی کنید:
رحمان حیدری، ۳۹ساله و دارای مدرک سیکل هستم.
از انجام کارهای آزاد خسته شده بودم
افق بافق:چه مدت است در این حرفه مشغول هستید و چرا آن را انتخاب کردید؟
۱۶ سال؛ از انجام کارهای آزاد و غیرثابت با درآمدی که یک روز کم و روزی دیگر زیاد، خسته شده بودم؛ به همین خاطر این شغل را مناسب دیده و به آن مشغول شدم.
احساس آرامش می کنم
افق بافق:چه احساسی نسبت به کار خود دارید؟
از انجام این کار، احساس آرامش دارم چون در زمانی که زباله های موجود در سطح شهر، چهره ای زشت را ایجاد کرده است؛ این دستان من یا دیگر همکارانم است که باعث جمع شدن تمام کثیفی ها شده و شهری زیبا را در اختیار مردم قرار می‌دهد.
این کار باعث می شود تا فردی مفید باشم
افق بافق:چه چیز باعث رضایت شما از کار می شود؟
همانطور که گفته شد، وقتی می بینم انجام این کار باعث می شود تا فردی مفید برای خودم، خانواده و دیگر ساکنان شهر باشم، نسبت به آن احساس رضایت می کنم.
هیچ کاری آسان نیست
افق بافق:با چه مشکلاتی در کار روبرو هستید؟ به نظر شما راه حل آن چیست؟
هیچ کاری آسان و بدون زحمت نیست و متقابلا در شغل ما هم همین منوال برقرار است. راهکار بنده این است که سعی می کنم سخت نگیرم تا سخت هم نگذرد.
در مراسم ها هوای پاکبانان را داشته باشند
افق بافق:سخن پایانی:
در آخر از مردم شریف شهر می خواهم در مراسم های ملی و مذهبی بیشتر هوای پاکبانان را داشته باشند و تا حد امکان زباله های خود را بر روی زمین نریزند.
مهدیه شبانزاده