فصل مسافرت هست و اگر خدا قسمت کند به مشهد سفر خواهید نمود، در مشهد بادبزن هایی کم و بیش خواهید دید که از شاخ و برگ درختان خرما تهیه می شود! این بادبزن ها معروف به بادبزن مشهدی است،در حالی که مشهد درخت خرمایی ندارد و این محصول حاصل خلاقیت زنان نخل کار می باشد که به شکل بادبزن بافته شده و به شهرهای پرجمعیت مانند مشهد ارسال می گردد؛ از آن جهت این بادبزن معروف به بادبزن” مشهدی” شده است. این حکایت را آوردم تا بگویم که برخی از محصولات در بافق عمل می اید ولی به نام سایر شهرها نامگذاری می شود. به این موضوع توجه کنید؛ بافق؛ با این که در این چند سال با مشکل کم آبی دست و پنجه نرم می کند؛ اما در برخی از نقاط و مزارع سطح خارج از شهرستان، تولیدات خرما و پسته مرغوبی دارند. نکته ایی که از سالیان پیش به دفعات مختلف اعلام شده و کشاورزان دائم، از مسئولان خواستار، توجه در این زمینه می باشند و گاه مسئولان نیز هم صدا با کشاورزان شده اند؛ دو مشکل است:
۱ – نبود سردخانه های مجهز جهت نگهداری خرما و عرضه آن در فصل مناسب
-۲ عدم فرآوری پسته در بافق و خروج بخش عمده ایی از آن
برخی از فعالان و دلسوزان کشاورزی دائم، این مسئله را مطرح می کنند که عده ایی از سرمایه گذاران غیربومی، در برخی از مناطق حاصلخیز بافق، در زمینه کاشت پسته، سرمایه گذاری هنگفتی نموده و از امکانات و منابع آبی حوزه بافق استفاده می کنند؛ اما از کنار این سودآوری؛ چیزی عاید بافق نمی گردد و چرا پسته بافق پس از برداشت، به جای فرآوری در بافق، به دیگر نقاط کشور برای فرآوری حمل می گردد! حال پرسش اینجاست که چرا سازمان های متولی؛ از جمله اداره جهاد کشاورزی و فرمانداری در این زمینه برنامه ریزی نمی کنند! درست مثل آن که سنگ آهن و سایر محصولات معدنی؛ مانند سنگ های ساختمانی، فسفات و … از بافق خارج می شود و در سایر استان ها فرآوری می گردد و می دانیم فرآوری مساوی است با ایجاد کارخانه و بکارگیری نیروی انسانی و …
جان کلام این که در حوزه محصولات استراتژیک(مهم) بافق دو محصول پسته و خرما شاخص شده و برای آن باید فکری نمود و به نظر می رسد؛ نهادهای متولی؛ از جمله جهاد کشاورزی در وهله اول و سپس فرمانداری به عنوان یک نهاد بالاسری، مشوق هایی را ایجاد نمایند تا این دو محصول در شهرستان بافق، فرآوری شده و برندسازی(شاخص) به نام بافق گردیده و به سایر نقاط عرضه شود. امید است ادارات متولی، تدبیری در این زمینه داشته و خود را از چنبره بیان مشکل به سمت حل آن به پیش ببرند.
دکتر محمد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌حسین تشکری بافقی
صاحب‌امتیاز و مد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌یرمسئول