به گزارش هفته نامه افق کویر، روضه و هیئت را مگر می‌شود بدون چای معروف روضه تمام کرد!؟ گوئی جزئی جدا نشدنی از هیات و روضه مبدل شده است که جنسش، طعمش و همه چیزش با چایی هایی که در طول سال می نوشیم متفاوت است. خبرنگار ما؛ با
” حاج سیدجلیل حاجی زاده” پیرغلام و چایی ریز قدیمی امام حسین(ع) گفتگویی انجام داده است.
افق کویر: لطفاً خودتان را معرفی نمایید:
سیدجلیل حاجی زاده فرزند مرحوم سید اسماعیل متولد ۱۳۲۵هستم.
افق کویر: چند سال است که در کار روضه خوانی هستید؟
حدود ۵۰ سال کار من شرکت در برنامه های روضه از چایی تا خیمه زدن، پوش کشیدن و… شده است.
افق کویر: در چه مجلس هایی شرکت دارید؟
در گذشته شهدای زیادی می آوردند و در تمام منازل خانواده های شهدا چای می ریختم و از سال ۱۳۵۳ که ” حاج آقا کافی ” را از تهران برای افتتاح مهدیه آوردند از همان سال خدمت در آن مکان را آغاز نمودم.
افق کویر:چه شد که به این کار روی آوردید؟
پدرم چایی ریز مجالس بود و من از بچگی در کنار وی به این کار علاقمند و خوی گرفتم.
افق کویر: چه تفاوتی بین مجالس قدیم و جدید است؟
مجلس های قدیم یک مقدار بهتر برگزار می شد از لحاظ اینکه شلوغ نبود و بهتر گوش به حرف می کردند.
اکنون جمعیت افزایش یافته و همه خودشان را ارشد می دانند و کارهایشان باعث دلسردی انسان می شود.
افق کویر: از حال و هوای معنوی امروز و دیروز مهدیه بگویید:
معنویت های اوایل انقلاب بهتر از الان بود و هر چه زمان می گذرد کم رنگ تر می شود و ارزش و مقامی که در گذشته وجود داشت اکنون نیست.
افق کویر: خاطره ای شیرین بگویید؟
خاطرات زیاد است. سال ۱۳۴۹ برای جمع کردن پوش به روستای باقرآباد رفتیم آن زمان یک الی دو تومان به ما پول می دادند. شخصی به ما اعتماد نکرد و گفت شما کاسب هستید همان لحظه از قلعه خارج شدیم که آن فرد به سمت ما آمد و شروع کرد به عذرخواهی کردن که متوجه شدیم عقرب سیاه به روی بدن نوزادش افتاده است.
افق کویر: روحانیت آن زمان با امروزه چه فرقی دارند؟
امروزه طبق برنامه ریزی صحبت می کنند و حداقل چندسالی به حوزه رفته اند و درس خوانده هستند در قدیم چند آخوند محلی به نام های “حاج غلام مروج”، “سیدعلی مرشد” بودند و مردم احترام بیشتری قائل و به صحبت ها بیشتر توجه داشتند.
افق کویر: مزد الان با زمان گذشته بابت چه میزان فرق کرده است؟
دستمزد الان با گذشته حداقل ده برابر افزایش یافته است.
محمد حسین تشکری