نشانههایی که زنگ هشدار کمالگرایی فردی را برای شما به صدا درمیآورند:
اغلب خود را مورد انتقاد قرار میدهید
وقتی فرزندتان موفق نمیشود خودتان را سرزنش میکنید
خودتان را با والدین دیگر مقایسه میکنید و خودتان را والدین ناقصی میدانید
سابقهی ضرب و شتم و خودزنی داشتهاید
به طور مداوم به این فکر میکنید که چطور میتوانید والد بهتری شوید
به دلیل انتظار بالا از فرزندان، خونسردی خود را از دست میدهید
کمالگرایی را رها کنید!
هیچ انسانی کامل نیست. فرزند شما هم مانند دیگر کودکان و همکلاسیهایش نمیتواند کامل باشد. حتی اگر شما در ذهن خودتان ایدهآلترین والد هم باشید، باید به کودکتان اجازه اشتباه کردن بدهید. رها کردن کمالگرایی کار سادهای نیست ولی میتوانید با کمتر کردن انتظاراتتان آرامش بیشتری به فرزندتان بدهید. این کار رابطهتان را با فرزندتان بهتر کرده و فرزندتان موفقتر خواهد شد.
راهکارهایی برای مقابله با کمالگرایی
به حرفها و نظرات خودتان بسیار دقت کنید. به طور مثال اگر فرزندتان در یک مسابقه مقام اول را کسب کرده است و یا اگر در مسابقهای نتوانست رتبهای کسب کند، او را بیش از حد ستایش و یا سرزنش نکنید. از کودکتان بپرسید در چه کارهایی خوب هست و بپرسید که نسبت به گذشته، چه کارهایی را بهتر از قبل میتواند انجام دهد.
در مقابل اشتباهات فرزندتان با حوصله و خونسرد باشید. اگر کودکتان تختش را مرتب نکرده و یا نمره بدی در امتحانش گرفته، عصبانیت خودتان را کنترل کنید. نفس عمیقی بکشید و آرام باشید. به یاد داشته باشید که بچهها میتوانند اشتباه کنند و هر اشتباه برای آنها یک فرصت یادگیری است.
از مقایسه فرزندتان با دیگران خودداری کنید. بیشتر مواقع خانوادهها فرزندانشان را با فرزندان دوستان و فامیل مقایسه میکنند. سعی کنید از فضاهایی که باعث مقایسه زندگی دیگران با زندگی خودتان میشود، دوری کنید. فراموش نکنید که شما فقط قسمتی از زندگی دیگران را میبینید. قسمتی که خودشان میخواهند شما آن را ببینید! شما از جزئیات زندگی آنها باخبر نیستید. بچهها نیز روحیات و علایق متفاوتی دارند.
یلدا سادات میرعلمی|