مرحوم سیدبن طاووس می‌گوید: «وقتی كاروان زنان و فرزندان و عیال حسین (ع) از شام به طرف مدینه حركت كردند و به عراق رسیدند، به راهنمای خود گفتند: ما را از راه كربلا ببر. پس، از راه كربلا آنها را برد تا به قتلگاه شهیدان رسیدند. در آنجا جابر بن عبدا…انصاری را با جماعتی از بنی هاشم و مردانی از خاندان رسالت دیدند كه برای زیارت قبر امام حسین (ع) آمده بودند و این در یك وقت و زمان اتفاق افتاد- آنها سخت گریستند و ناله و زاری كرده و بر صورت خود سیلی زده و ناله‌های جانسوز سر دادند و زنان روستاهای مجاور نیز به آنان پیوستند و چند روزی در آنجا به عزاداری پرداختند.» (لهوف، ۲۵۵)
این واقعه؛ اگرچه در ماه صفر سال ۶۱ هجری اتفاق افتاد؛ اما سیره ای شد برای آزادی خواهان جهان که نه تنها محرم حسینی را گرامی بدارند؛ بلکه اربعین شهادت مولا و مقتدای سومین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت را پاس بدارند.
امروزه پیاده روی اربعین حسینی سنتی شده در حال گسترش که مرزها را نمی شناسد و همه درآرزوی این هستند که در این پیاده روی شرکت کنند تا عشق به آزادگی را سر لوحه کار خود قرار دهند. این همبستگی و اتحاد لازمه کار دوستداران اهل بیت عصمت و طهارت هست تا به نوعی در برابر دشمنان قدرت و عظمت اتحاد خود را به رخ بکشانند.
همان چیزی که استعمارگران و تجاوزگران منطقه از آن واهمه دارند و حاضر نیستند تا برای لحظه ای این سیل خروشان را ببینند.
اکنون فریاد لبیک یا حسین شیعیان حاکی از ان دارد که اگر در سال ۶۱ هجری نبودیم تا در کربلا از حریم امامت و ولایت دفاع کنیم و دشمنان را تار و مار کنیم؛ اما امروزه از منتظران واقعی مهدی موعود هستیم تا در رکاب آن حضرت علیه ظلم و استبداد و طاغوت های خود قیام کنیم و قدرت های شیطانی حاکم بر دنیا را از ببریم.
مقام معظم رهبری درباره عظمت اربعین می فرمایند: « شهیدانی که کسی نفهمید در غربت، در سکوت، در خاموشی شهید شدند، به اجر خودشان در آخرت رسیدند، روح آنها فتوح و گشایش را در درگاه رحمت الهی به دست آورد، اما آیا چقدر درس شدند، چقدر اسوه شدند، درس، آن شهیدی می شود که شهادت او و مظلومیت او را نسل های معاصر و آینده او بدانند و بشنوند، درس و اسوه آن شهیدی می شود که خون او بجوشد و در تاریخ سرازیر بشود، مظلومیت یک ملت آن وقتی می تواند زخم پیکر ستم کشیده شلاق خورده ملت ها را شفا بدهد و مرهم بگذارد که این مظلومیت فریاد بشود، این مظلومیت به گوش انسان های دیگر برسد، برای همین است که امروز ابرقدرت ها صدا توی صدا انداختند که صدای ما بلند نشود، برای همین است که حاضرند پول های گزاف خرج کنند تا دنیا نفهمد که جنگ تحمیلی چرا به وجود آمد، با چه انگیزه ای، با دست که، با تحریک که. آن روز هم دستگاه های استکباری، حاضر بودند هر چه دارند خرج کنند به قیمت این که نام و یاد حسین(علیه السلام) و خون حسین و شهادت عاشورا مثل درس در مردم آن زمان و ملتهای بعد باقی نماند و شناخته نشود. البته در اوایل کار درست نمی فهمیدند که چقدر مطلب با عظمت است. هر چه بیشتر گذشت، بیشتر فهمیدند.
محمد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌حسین تشکری بافقی
مدیر مسئول وصاحب امتیاز
