به گزارش هفته نامه افق کویر؛ از گذشته تا به امروز، بازی جزء جدانشدنی زندگی کودکان و نوجوانان بوده است. امروزه در کل دنیا شاهد رشد روز افزون استفاده از بازی های رایانه ای هستیم. بازی های آنلاین و کامپیوتری از همان ابتدای ورودشان به زندگی بشر مورد توجه همه رده های سنی قرار گرفته اند. اما تاثیر این بازی ها بر روی کودکان و نوجوانان بیشتر است زیرا در این رده سنی انجام این بازی ها به وظایف آنها تبدیل شده است به طوری که متاسفانه خیلی از بازی های پرتحرک و هیجان، جای خود را به بازی های رایانه ای داده اند.
بازی های رایانه ای می تواند برای رده های سنی پایین دارای محاسنی باشد از جمله اینکه این بازی ها می تواند باعث آسان تر کردن یادگیری، هماهنگ کردن چشم و دست و پرورش عضلات و حتی پرورش قوه تخیل و خلاقیت آنها شود. اما باز هم این بازی ها معایب زیادی را در پی دارد که از جمله آنها آسیب های جسمانی و حتی آسیبهای روانی تربیتی و تاثیر منفی در روابط خانوادگی و افت تحصیلی می باشد. ترویج خرافه پرستی، خشونت، استفاده از مواد مخدر، هجمه های فرهنگی علیه ارزش های کشورهای مسلمان و منحرف کردن افکار کودکان و نوجوانان در سنین شکل گیری شخصیت آنها نیز از جمله معایب این بازی ها می باشد.
کودکان و نوجوانان میتوانند اطلاعات و رفتارهای جدید را از طریق مشاهده افراد دیگر و همسالان خود یاد بگیرند. کودکان از طریق یادگیری مشاهده ای، رفتارهای مختلف را یاد می گیرند و بعد به تقلید از این رفتارها می پردازند. لذا این کودکان و نوجوانان پس از انجام بازی های رایانه ای تحت تاثیر مفاهیم ارائه شده در بازی های رایانه ای با مضامین قتل، کشتار و آزار و اذیت به تقلید حرکات، ژست ها و کلمات ارائه شده در این بازی ها می پردازند. امروزه جوانان بیشتر به انجام بازی هایی خشن با مضامین مافیایی و کشتار گرایش دارند. بازی های رایانه ای خشونت آمیز اثرات سوء بر اعتیاد به بازی، حالات خشم و پرخاشگری و اثرات سوء جسمی و روانی دیگر دارد. خشونت، بزهکاری، جنایت و از بین بردن هر آنچه فراروی آدمی است یکی از اساسی ترین موضوعات مطرح شده در این بازی ها است. هیجان موجود در بازی های از نوع خشن و ماهیت رقابتی و برنده – بازنده در این نوع بازی ها گرایش نوجوانان به آن را افزایش می دهد و ممکن است خشونت موجود در این نوع بازی ها توسط نوجوانان در محیط واقعی شبیه سازی گردد لذا در صورت عدم نظارت بر نوع بازی هایی که کودکان و نوجوانان انجام می دهند ممکن است در آینده پرخاشگری و خشونت رفتاری در این افراد به یک عادت تبدیل شده و قابل کنترل نباشد و اثرات آن به خانواده و جامعه باز می گردد.
کودکان بایستی توسط والدین و اطرافیان به کاهش زمان انجام بازی های رایانه ای تشویق گردند و والدین انگیزه لازم را در آنان از طریق پر کردن اوقات فراغت به طرق مفید ایجاد کنند. بنابراین زمان صرف شده برای بازیهای کامپیوتری و ویدئویی خشن ممکن است به سادگی جایگزین زمانی شود که صرف فعالیتهای مفید دیگر میگردد؛ یعنی همان فعالیتهایی که رشد بیشتر کنترل رفتارهای نابهنجار را فراهم می‌سازند.
