«ممل» گفت: ای دل غافل! قدیما می گفتن اگر «مرد شلوارش دوتا شد هوا برش می داره!» امروزه برعکس شده! در آبادی به گونه ایی شده که برخی از زنان شاغل در آبادی؛ به ویژه در مشاغل بزرگ از روزی که بر سر کار می روند و برای خودشان شغلی دست و پا می کنند و به اصطلاح استقلال مالی کسب می کنند، دیگر محل خانه و فرزندان نمی گذارند! انگار که در ابرها پرواز می کنند و در دنیایی سیر می کنند که وهم و خیال هم به آنجا نمی رسد! «آقاتقی» گفت: جل ا.. الخالق! من هم شنیده بودم؛ اما به این روایتی که تو می گویی نه!
«ممل» ادامه داد: نمی دانم که چرا چنین فکر و خیال، این گونه زنان را در بر می گیرد! هزارتا زن هستند که بر سر کار می روند و هم به شغلشان می رسند و هم وظایف مادری خود را به نحو مطلوب انجام می دهند؛ ولی این دسته قلیل و اندک چرا این گونه می شوند که «فیل شان یاد هندوستان می کند!»
«سعدی» علیه الرحمه می گوید:
شد غلامی به جوی که آب آرد
آب جوی آمد و غلام ببرد
«آقاتقی» سر به آسمان کرد و گفت: خداوند نظر لطف خود را از هیچکس بازنگیرد، امید آن که سنگ زمانه همه را آرام کند بدون آن که خسارتی و غم و غصه ایی به بار آورد.
پدرشعر فارسی،«رودکی» در این زمینه می گوید:
هر که ناموخت از گذشت روزگار
نیز ناموزد ز هیچ آموزگار
صدای افق
افق کویر، باعرض سلام و خسته نباشید خدمت