ما آدمها موجودات اجتماعی هستیم و این ارتباط باعث رشد و بقا ما می شود . ارتباطی موثر است که دارای دو فاکتور باشد اول هنر گوش دادن دوم هنر گفتن، با توجه به اینکه خداوند به ما دو گوش داده و یک زبان یعنی گوش دادن مهمتر است . پس باید به حرف های دیگران خوب گوش دهیم .ما آدمها موجودات اجتماعی هستیم و باید با افراد مهم زندگیمان و اطرافیانمان بیشتر حضوری ارتباط برقرار کنیم نه با پیامک و یا حتی تلفنی چرا که وقتی رودر رو با آن ها صحبت می کنیم بهتر حرف و صحبت هم را درک می کنیم بنابراین صحبتهای مهم حتما باید حضوری صورت گیرد.
اولین ریز فاکتور در ارتباط مؤثر، هنرگوش دادن است ما شبانه روز در حال گوش دادن حرفای اطرافیان هستیم چه بسا که گاهی فعال و گاهی غیر فعال درحال گوش دادن هستیم. گوش دادن فعال زمانی است که به قصد مثبت به صحبتهای طرف مقابل گوش دهیم یعنی قصد درک کردن ،قصد لذت بردن ،قصد کمک کردن و یادگیری را دارم؛ اگر این موارد نباشد غیر فعال است . یعنی قصد منفی داریم و قصد توهین و یا کمک نکردن را داریم .
نکته مهم این است اگر شرایط گوش دادن فعال را نداریم ، ذهن و جسم ما درگیر هست، برای مثال حالمان خوب نیست و یا گرسنه و تشنه هستیم، باید به طرف مقابل اعلام کنیم؛ چرا که ارتباط منفی صورت می گیرد و کاری از پیش نمی رود. ما می توانیم زمان دیگری را برای صحبت کردن تعیین کنیم؛ اگر شما شرایط گوش کردن فعال را نداشته باشید و اجازه بدهید که فرد مقابل با شما صحبت کند شرایط از اینی که هست بدتر می شود و مسئله حل نخواهد شد.
گاهی اوقات می خواهیم مثبت گوش بدهیم، ولی یک سری موانع بر سر راه ما قرار می گیرد. در هفته آینده ان شاا… در خصوص این موانع صحبت خواهیم کرد.
بهاره رحیمی – کارشناس ارشد روانشناسی