به گزارش هفته نامه افق کویر بافق: می خواهیم از زبان محمد صالح نارگانی بشنویم که چگونه جودو زندگی او را تغییر داده؟ چه درس هایی از این ورزش آموخته و چه انتظاراتی از مسئولین دارد؟
افق کویر: لطفاً خودتان را به مخاطبین گرامی معرفی بفرمایید.
سلام بر شما و تمامی ارجمندان. بنده محمدصالح نارگانی، از ورزشکاران فعال در رشته‌ی جودو و عضو تیم ملی کاتای جودوی جمهوری اسلامی ایران هستم. هشت سال تجربه در این رشته، به توفیق الهی موفق به کسب عنوان قهرمانی کشور در بخش کاتا گردیده‌ام. در کنار این افتخارآفرینی ورزشی، همواره در تلاش بوده‌ام تا در راستای گسترش فرهنگ جودو و ترویج ارزش‌های والای آن، از جمله احترام، انضباط و روحیه‌ی مبارزه‌جویی سازنده، قدمی مؤثر بردارم.
افق کویر: چه عاملی سبب گردید که در میان انبوه رشته‌های ورزشی، جودو را برای پیمودن مسیر قهرمانی برگزینید؟
از دوران کودکی، کششی عمیق به ورزش‌های رزمی در وجودم احساس می‌کردم. لیکن، همواره در جست‌وجوی رشته‌ای بودم که علاوه بر پرورش توان بدنی، فضایل اخلاقی همچون انضباط، احترام و روحیه‌ی پهلوانی را نیز در کالبد جانم متبلور سازد. همین جست‌وجو و نیز طرح‌های استعدادیابی که در مدارس برای جودو به عمل می‌آمد، مرا برای نخستین بار رهسپار سالن جودو نمود. تلفیق قدرت بدنی با پرورش روحی، که جودو به بهترین شکل ارائه می‌داد، نقطه‌ی آغازین علاقه‌ی عمیق من به این ورزش بود.
افق کویر: در مسیر ورزشی‌تان، چه شد که از جودوی مبارزه‌ای به سوی کاتای جودو گرایش پیدا کردید و چه ویژگی‌هایی در کاتا شما را مجذوب خود ساخت؟
در طول مسیر ورزشی‌ام، همواره در پی درکی عمیق‌تر از جودو بودم؛ فهمی فراتر از صرفِ مسابقه و تکنیک‌های قدرتی. کاتا برای بنده، این فرصت گران‌بها را فراهم آورد، چرا که در کاتا، هر حرکت ریشه‌ای ژرف در فلسفه و اصول حقیقی جودو دارد. کاتا ترکیبی دل‌انگیز از دقت، هماهنگی، زیبایی و احترام است؛ میدانی که در آن هر حرکت معنایی ویژه می‌یابد و روح جودو را به نمایش می‌گذارد. آنچه مرا به سوی کاتا سوق داد، این بود که در آن، نه تنها جسم، بلکه ذهن و روح نیز به گونه‌ای یگانه درگیر می‌شوند. برای من، کاتا همچون زبان جودو است؛ زبانی که بی‌کلام، ارزش‌های این ورزش با اهمیت را بازگو می‌کند. این نظم، ظرافت و هماهنگی عمیق، همان عنصری بود که مرا عاشق خود ساخت و سبب شد مسیرم را در کاتا ادامه بدهم.
کاتا، رقص قدرت و اندیشه است که با هر چرخش، پیام‌های پنهان در دل اصول جودو را آشکار می‌سازد.
افق کویر: از روزهای آغازین ورودتان به جودو بفرمایید. چه چالش‌هایی را پشت سر گذاشتید و جودو چه تأثیری بر زندگی‌تان نهاد؟
شاید روزهای نخست، دشوار می‌نمود؛ آموختن فنون تعادل، نحوه‌ی صحیح زمین خوردن بدون آسیب و ابزار ابتدایی، لکن همان لحظات، مرا بیش از پیش شیفته‌ی این ورزش ساخت. اندک‌اندک، جودو برای بنده صرفاً یک ورزش نبود، بلکه مکتبی برای زندگی گشت؛ مکانی که در آن آموختم برای نیل به اهداف، باید صبر، تلاش و پشتکار پیشه کرد. جودو به من آموخت که در هر شرایطی، با اتکا به اصول، می‌توان بر موانع غلبه کرد. تأثیر جودو بر زندگی من، فراتر از میدان مسابقه بود؛ این ورزش، بنیان‌های اخلاقی و روحی من را شکل داد. امروز، پس از سال‌ها تمرین و تجربه‌اندوزی، خشنودم که انتخابم جودو بود؛ ورزشی که مسیر حیاتم را متحول ساخت و فرصت‌های بزرگی برای افتخارآفرینی در میادین ملی و بین‌المللی برایم پدید آورد.
افق کویر: آیا خاطره‌ای خاص از مسیر قهرمانی‌تان دارید که مایل به اشتراک‌گذاری آن باشید؟
خاطرات بسیار است، لکن سختی‌هایی که در این مسیر تاب آورده‌ایم، برایم از هر خاطره‌ای لذت‌بخش‌تر و شیرین‌تر است. آن سختی‌ها و خوشی‌هایی که با دوست و همراهم تجربه کردم و توانستیم با تکیه بر اراده و عزم راسخ خویش، به قهرمانی کشور دست یابیم. لحظاتی بود که گمان می‌کردیم دیگر توان ادامه دادن نداریم، اما با یادآوری هدفمان و دلگرمی که از یکدیگر می‌گرفتیم، دوباره برخاستیم و بر قله افتخار ایستادیم. این همراهی و همیاری در سختی‌ها، زیباترین خاطره‌ی من است.
افق کویر: از اساتید و مربیانی که در این مسیر طولانی شما را همراهی کردند، بفرمایید.
مربیان پایه‌ای و مربیان مبارزه‌ای من(رندوری) آقای ایزدی بود که بسیار قدردان نامبرده هستم، چرا که نقش مؤثری در قهرمانی من داشتند و از دوران کودکی به آموزش من پرداختند. وی با صبر و حوصله، اصول بنیادین جودو را آموختند و پایه‌های محکمی برای پیشرفت من بنا نهادند.
پس از قهرمانی کشور در سال گذشته، برای ارتقای سطح فنی خویش، به مربیان و نفرات برتر تیم ملی جهت آموزش بیشتر مراجعه نمودم که این امر نیز بسیار مثمر ثمر واقع گشت. درک عمیق‌تر از کاتا و ظرافت‌های آن، مرهون راهنمایی‌های ارزشمند اساتید دیگر نیز بوده است که هر کدام به نوبه‌ی خود، سهمی در موفقیت‌هایم داشته‌اند.
افق کویر: چه توصیه‌ای به جوانان و علاقه‌مندان به رشته‌ی جودو دارید؟
افرادی که به جودو علاقه‌مند هستند ، به یاد داشته باشند که این ورزش صرفاً یک مبارزه‌ی رزمی نیست؛ بلکه راهی است برای پرورش ذهن، جسم و روح . جودو به شما می‌آموزد چگونه با احترام زیست کنید، چگونه در دشوارترین شرایط آرامش خویش را حفظ نمایید و چگونه از انرژی حریف به نفع خود بهره گیرید. جودو فقط یک ورزش نیست، بلکه یک فلسفه‌ی زندگی است؛ اگر با عشق و پشتکار ادامه دهید، نه تنها روی تاتامی، بلکه در تمام لحظات زندگی به شما قدرت خواهد بخشید. استمرار در تمرین، گوش سپردن به آموزه‌های مربیان و درس گرفتن از هر تجربه‌ای، کلید موفقیت در این مسیر است. به جوانان توصیه می‌کنم با تمام وجود به جودو عشق ورزیده و در مسیر آموختن آن، صبور و کوشا باشند.
افق کویر: از مهم‌ترین افتخاراتی که در عرصه‌ی جودو کسب نموده‌اید، برایمان بگویید.
افتخاراتی که بنده به دست آورده‌ام شامل چندین دوره قهرمانی در مسابقات شهرستانی، چندین دوره قهرمانی مسابقات استان یزد در رده‌های نونهالان، نوجوانان و جوانان و نیز دو دوره قهرمانی در کاتای جودوی کشور و انتخابی تیم ملی است. این موفقیت‌ها، حاصل سال‌ها تلاش بی‌وقفه، حمایت خانواده و هدایت مربیان دلسوز بوده است. کسب عنوان قهرمانی کشور در کاتا، یکی از شیرین‌ترین و پرافتخارترین دستاوردهای ورزشی من محسوب می‌شود که انگیزه‌ی مضاعفی برای تلاش‌های آینده به من داده است.
افق کویر: با توجه به مشکلات موجود در حمایت از قهرمانان ورزشی، چه انتظاری از مسئولین ذی‌ربط دارید؟
بی‌توجهی به قهرمانان یعنی بی‌توجهی به جوانانی که با انگیزه‌ی حضور قهرمانان، به عرصه‌ی ورزش گام می‌نهند. وقتی قهرمانی، پس از سال‌ها تمرین و افتخارآفرینی، با معضلات معیشتی و کمبود امکانات مواجه می‌گردد، طبیعی است که نسل جوان نیز انگیزه‌ی خویش را از دست بدهد. از مسئولین انتظار داریم که به جای شعار و وعده‌های کوتاه‌مدت، حمایتی واقعی و پایدار از قهرمانان به عمل آورند. ورزشکاران به پاداش‌های مقطعی، عکس‌های یادگاری و حتی تشویق‌های لحظه‌ای نیاز ندارند؛ آنان به آرامش، امنیت شغلی، حمایت‌های پزشکی و آینده‌ای روشن نیازمندند تا بتوانند با دلگرمی برای کشور و استان خویش مبارزه کنند. قهرمانان، صدای مردم در میادین ورزشی هستند؛ امید است که این صدا شنیده شود و دیگر شاهد بی‌مهری نسبت به سرمایه‌های ورزشی کشور و شهرستان نباشیم. حمایت مادی و معنوی از قهرمانان، نه تنها موجب دلگرمی خود ورزشکاران می‌شود، بلکه سرمایه‌گذاری ارزشمندی برای توسعه‌ی ورزش و تربیت نسل‌های آینده است.
افق کویر: نقش خانواده و دوستان در مسیر موفقیت شما چگونه بوده است؟
دوستانم در انتخاب های من نقشی نداشتند، اما خانواده‌ی عزیزم در تمام این دو سال، هر روز و هر ساعت، مشوق و همراه من بودند و هر موفقیتی که به دست می‌آورم، نتیجه‌ی صبر، حمایت و محبت بی‌دریغ آن‌هاست. پدر و مادر من، همواره با جان و دل از من حمایت کرده‌اند، سختی‌هایم را دیده‌اند و در لحظات پیروزی، بیش از من خوشحال بوده‌اند. همین حمایت‌های بی‌دریغ خانوادگی، انگیزه‌ی اصلی من برای عبور از دشواری‌ها و دستیابی به اهدافم بوده است. و افتخار می‌کنم که پشتوانه‌ای چون خانواده دارم.
افق کویر:چشم‌انداز شما برای آینده‌ی ورزشی‌تان چیست؟
روزی فرا خواهد رسید که پرچم کشورم را در بالاترین جایگاه جهان به اهتزاز درآورم و آن روز، ثمره‌ی تمام سختی‌ها و امیدهای امروز خواهد بود. هدف من، فراتر از موفقیت‌های فردی، ارتقای جایگاه جودو و کاتای ایران در عرصه‌ی بین‌المللی است. به دنبال کسب افتخارات جهانی و معرفی شایسته‌ی فرهنگ غنی ایران در میادین بین‌المللی هستم. همچنین، در تلاش خواهم بود تا دانش و تجربه‌ی خود را در اختیار نسل‌های جوان‌تر قرار دهم و به عنوان یک مربی، در تربیت قهرمانان آینده‌ی کشورم نقش داشته باشم. افق دید من، گستره‌ای وسیع از پیشرفت، افتخار و خدمت به ورزش کشور است.