تهران-ایرنا-کوچکترین تصادفی در خیابان کافی است تا شنونده ناسزاهایی باشید که رنگ و بوی مونث به خود گرفته و مادر، خواهر و عمه از همه جا بی خبر را مخاطب قرار داده است؛ کلماتی که به منظور دشنام و تخریب شخص مقابل استفاده میشوند اما نوک پیکان آن همواره کالبد زنان را مورد هدف قرار میدهد.
به گزارش خبرنگار حوزه زنان و خانواده، صدای ترمز خودرو و برخورد آن با جسمی دیگر خلوت خانه را به هم میزند و من کنجکاو را به کنار پنجره میکشاند. شاهدم که دو مرد راننده، عنان زبان را از دست داده و در سودای چیرگی قاطع ولو مقطعی، مرزهای هنجاری کلامی را درنوردیده و در جهت تخطئه یکدیگر، فحشهای ناموسی به زبان میآورند.
فحشهایی زنانه که از دهان مردان خارج میشود و به نوعی خشونت کلامی جنسی علیه زنان، مادران و خواهرانی است که نه تنها در صحنه حادثه حضور ندارند بلکه هیچ دلیلی برای مخاطب قرار گرفتن هم ندارند.
از این دست خشونتها را میتوان در میادین ورزشی آنجا که توپی به دروازه نمیرسد و عنان زبان بازیکن را میگیرد هم شاهد بود یا در کوچه و خیابان وقتی توپی به پنجرهای برخورد میکند و دو همسایه را به جان هم میاندازد؛ غافل از اینکه بچهها شنونده و گیرنده این فحاشیها و فرودست دانستن زنان در ناسزاها هستند.