به گزارش هفته نامه افق کویر، هندبال ورزشی گروهی است که دو تیم شرکت کننده در آن، هر کدام دارای هفت بازیکن هستند، از این هفت بازیکن یک نفر به عنوان دروازهبان مقابل دروازه میایستد. در ورزش هندبال بازیکنان برای گرفتن امتیاز باید توپ را داخل دروازه حریف بزنند، در این ورزش از دست برای توپ انداختن به سوی حریف استفاده میشود. در هندبال تیمی برنده است که تعداد گل بیشتری بزند. ورزش هندبال را در زمان های دور با نام «اورانیا» می شناختند و حرکات این ورزش را در ۶۰۰ سال پیش از میلاد بر روی دیواره های حجاری شده آتن یونان در سال ۱۹۲۶ یافته اند، که این نشان دهنده ی قدمت این ورزش مهیج است. در قرن سيزدهم ميلادي اين بازي به نام «کچ بال» شهرت داشته و مسابقات آن بين شواليه ها متداول بوده؛ اما به نظر مي رسد که اين بازي ها که با توپ و توسط دست انجام مي شده با هندبال کنوني متفاوت بوده است. شکل گیری رسمی این ورزش به سال ۱۸۹۰ میلادی بر می گردد. این ورزش به وسیله پدر هندبال؛ یعنی «کارل شلنز» توسعه داده شد و به علت سردی هوا در منطقه اروپا ورزش هندبال داخل سالن و با هفت نفر بازیکن شکل امروزی را به خودش گرفت. سه کشور آلمان، چکسلواکی و دانمارک نقش مهمی در به نتیجه رساندن این ورزش در جوامع بین المللی داشتند.
ایران
در ایران، ایجاد هیئت هندبال به سال ۱۳۵۴ باز می گردد . از سال ۱۳۵۵ تا سال ۱۳۶۱ مسابقات قهرماني کشور بطور مرتب انجام گرفت؛ در برخی از سالها هم مسابقات برگزار نشد. از سال ۶۷ اين مسابقات بصورت جشنواره فرهنگي ورزشي هندبال جوانان در شهرها برگزار مي گردد.
هندبال بانوان ایران
اولین دوره مسابقات هندبال قهرمانی بانوان ایران در سال ۱۳۵۴ در مشهد با شرکت ۶ تیم کرمانشاه، تبریز، تهران، خراسان، همدان و کرمان به صورت دورهای برگزار شد و در پایان تیم تهران بدون شکست به مقام قهرمانی رسید و تیمهای تبریز و خراسان به ترتیب دوم و سوم شدند.
هندبال بانوان پس از انقلاب اسلامی از سال ۱۳۷۰ مجدداً شروع به کار کرد که در اولین دوره مسابقات قهرمانی کشور تیم کهگیلویه و بویراحمد به مقام قهرمانی رسید.
تیم ملی بانوان هندبال ایران از سال ۲۰۰۸ بهطور پیوسته در مسابقات قهرمانی آسیا شرکت کرد و در سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۱۸ به بهترین مقام خود یعنی ششمی در آسیا دست یافت.(برگرفته از تارنمای هندبال ایران)
هندبال در بافق
هندبال بافق، قطب استان یزد است
پیرامون تاریخچه هندبال در بافق پژوهشی در دسترس نیست؛ ولی میدانیم که این رشته؛ از جمله رشته های پرطرفدار در بین دختران و پسران هست و در سالهای اخیر تیم هندبال دختران باشگاه آهن مورد توجه جدی قرار گرفته است؛ به طوریکه افتخارات خوبی رقم زده اند؛ هندبال بافق، قطب استان یزد است که توانسته به مقام چهارم لیگ برتر دست بیابد؛ همچنین در کارنامه پر افتخار خود کسب مقام اول کشوری نوجوانان، کسب مقام سوم کشوری جوانان، کسب مقام اول کشوری هندبال پنج نفر نوجوانان را احراز کرده است؛ بر همین اساس گفتگویی با برخی از بازیکنان این تیم و مربیان سختکوش آنان انجام دادیم که در ادامه می خوانید:
افق کویر: خودتان را معرفی کنید:
«الناز یحیوی پور»، ۲۱ ساله هستم و از کلاس چهارم فعالیت خود را در هندبال آغاز کردم.
«فاطمه السادات میرعلمی»، ۱۷ سال دارم و پنج سال هندبال کار می کنم.
«سوگند پورسلیمان» ، ۱۶ ساله هستم، از کلاس پنجم وارد رشته هندبال شدم؛ در رشته های دیگر هم فعالیت داشتم، چون مربی هندبال پیگیری می کرد و علاقه ای که به این رشته داشتم، این شاخه را ادامه دادم، امیدوارم آینده خوبی داشته باشم.
افق کویر:چگونه با این ورزش آشنا شدید؟
یحیوی پور: اولین بار که با این ورزش آشنا شدم در مسابقات مدارس بود و خانم فخری و دهقان استعدادیابی کردند و کم کم علاقمندیم زیاد شد.
میرعلمی: کلاس ششم بودم که خانم دهقان معلم ورزش من بودند؛ آنجا استعدادیابی کردند و از همان اول که هندبال را شروع کردم علاقمند شدم و مربی و معلم زحمتکشی که دارم نمی توانم کنار بگذارم .
پورسلطانی: کلاس پنجم که بودم اعلام کردند برای هندبال بازیکن می خواهند و هرکس که علاقه دارد خودش را معرفی کند و تعدادی معرفی شدیم و خانم دهقان مربی بودند و مربی دلسوز برای انتخاب این رشته خیلی موثر است.
افق کویر: چرا رشته ورزشی هندبال را برای فعالیت خود انتخاب کردید؟
یحیوی پور: جمع دوستانه ای که در این ورزش است و نشاطی که هست جذب این رشته شدم.
میرعلمی: علاقه فراوان که به هندبال داشتم.
پورسلیمان: هندبال ورزش خیلی جالبی است، در کلاس و بیرون کلاس فضای خیلی خوبی دارد، رابطه خوبی که مربی ها و هم تیمی ها با هم دارند، باعث علاقه می شود.
افق کویر: چگونه متوجه شدید که در رشته هندبال موفق می توانید باشید؟
یحیوی پور: در مرحله اول پیگیری های مربی ها بود. اگر پیگیری های آنان نباشد، مطمئنا بازیکن نمی تواند پیشرفت داشته باشد با پیگیری مربی ها و تلاش هایی که کردم و زمان زیادی که برای هندبال گذاشتم، توانستم استعداد خودم را کشف کنم.
به جای سرکوفت انگیزه میدادند
میرعلمی: علاقه بسیار مهم است و انگیزه ای که مربی ها به ما می دادند؛ خیلی تاثیرگذار بود و مثلا اگر بازی را خراب می کردیم با اینکه خیلی زحمت کشیده بودند به جای اینکه سرکوفت بزنند انگیزه می دادند و برای مسابقه بعدی، بهتر آماده می شدیم درکل علاقه و انگیزه باعث پیشرفت می شود.
افق کویر: وقتی با تیم های قوی تر از خودتان مسابقه می دادید، چه احساسی داشتید؟
ورزش همیشه برد نیست باید ببازید تا خودتان را قوی کنید
میرعلمی: در اوایل، مسابقات استانی انجام می دادیم و بازی ها را می بردیم و به نظرهمه ما، راحت می آمد و خوب بود. وقتی وارد مسابقات کشوری و منطقه ای شدیم با این حال فکر می کردیم برنده بازی هستیم؛ ولی وقتی بازی با باخت یا مساوی ما تمام می شد خیلی ناراحت می شدیم و روحیه خود را می باختیم؛ چون قبلا اکثر بازی ها را می بردیم؛ خیلی برایمان سخت تمام می شد. در این دوران بود که مربی ها به ما خیلی کمک کردند و به ما گفتند: ورزش همیشه برد نیست باید ببازید تا خودتان را قوی کنید؛ بنابراین تمرین ها را سخت تر کردیم و بیشتر تلاش کردیم و حس بد باخت را کنار گذاشته و باخت را به حساب تجربه گذاشته ایم و تلاشمان را بیشتر کرده تا در بازی های کشوری و جهانی بتوانیم موفق تر شویم.
سلیمان پور: کم تجربه تر بودم و تازه هندبال را شروع کرده بودم و مسابقات که می رفتیم، دلهره زیادی داشتیم؛ ولی با این حال وقتی می باختیم روحیه را هم می باختیم؛ ولی الان کمتر ناراحت می شوم و تجربه کسب می کنم؛ هر روز که بزرگتر می شوم از تجربه ها استفاده بیشتری می کنم.
یحیوی پور: دلهره که هست از شهر کوچک به بزرگ که امکاناتش بیشتر است؛ فرهنگها متفاوت است و دیدگاهها نسبت به ورزش در شهرهای بزرگ نسبت به شهرهای کوچک مختلف می باشد. دل نگرانی و اضطراب موجب می شود که خود را محک بزنیم و متوجه ضعف خود بشویم.
افق کویر: آیا خانواده با رشته فعالیت شما موافق هستند؟
خانواده آینده را می دیدند و حمایت می کردند
یحیوی پور: درحال حاضر بله؛ ولی اولش چون درس و تحصیل بود مخالف بودند.
میرعلمی: خدا را شکر که همان اول همراهی می کردند؛ گاهی که آسیب می دیدیم می گفتند: دیگر سالن نروید؛ ولی قرار نبود که مانع شوند و درس هم می خواندم که بروم.
سلیمان پور: یکی از تاثیراتی که می توانم بگویم حمایت خانواده بود؛ در ورزش ما آسیب هم بوده است؛ اما پدر و مادرم حمایت می کردند، اگر هم خودم به خاطر درس یا تنبلی نمی خواستم بروم خانواده می گفتند: بروید و آینده را می دیدند و حمایت می کردند.
افق کویر: برای اعزام مسابقات و اردوها محدودیت هایی از سوی خانواده داشتید؟
یحیوی پور: اگر به درسم لطمه وارد می شد؛ خانواده اجازه تمرین نمی دادند و باید در مرحله اول تکالیفم را به خوبی انجام می دادم و در کنار آن به خوبی پیش می بردم.
میرعلمی: نه! خدا را شکر خانواده همراه من بودند و فقط دلتنگ یکدیگر می شدیم.
سلیمان پور: خانواده ام؛ حتی از راه دور انگیزه می دادند و حمایت می کردند.
افق کویر:هدف شما در این رشته ورزشی چیست؟
یحیوی پور: در واقع، هر ورزشکار دوست دارد ثمره کار خودش را در رده های بالای، شهرستانی، استانی، کشوری و تیم ملی ببیند. سعی کردم بهترین خودم باشم و دوست دارم تیم ملی باشم.
تیم ملی از شهرهای کوچک نیرو جذب نمی کند
میرعلمی: هدفم تیم ملی بود؛ اوایل خودم خنده ام می گرفت؛ ولی الان هیچ چیز، نشدنی نیست. اکنون هم هدفم تیم ملی است. حالا که می بینم تیم ملی به شهرستان های کوچک توجهی نمی کند و از شهرهای بزرگ نیرو می گیرد؛ می تواند یکی از هدف های ما یکدست شدن لیگ برتر باشد.
هدف یکدست شدن لیگ برتر است
سلیمان پورافزود: در بافق، قبل از اینکه خانم فخری و دهقان باشند، حرفی از هندبال در بافق نبود، هدف یکدست شدن لیگ برتر هست؛ یعنی هدف گروهی در اولویت است؛ تیم رتبه بیاورد و سپس برای تیم ملی انتخاب شوم.
افق کویر:درخواست شما از مسئولین چیست؟
مسئولین انگیزه های ما را گرفتند یک بارک ا… هم نگفتند
یکی از کارهایی که مسئولین بافق برای ما کردند؛ این بود که هرچقدر مربی و خانواده به ما انگیزه داده بودند، همان انگیزه را از ما گرفتند. از هر مسابقه ای که می خواستیم برگردیم؛ حتی با یک گل از ما تقدیر نکردند و نیامدند یک بارک ا… هم بگویند، انگیزه ای که از مسئولین بخواهیم بگیریم، خیلی تاثیر دارد. در مسابقات کشوری که اول و سوم کشوری شدیم؛ وقتی به بافق آمدیم بنر خود را ندیدیم و یک بنر با یک نوشته بدون عکس برای سه روز بود، ما فکر می کردیم که کار بزرگی کرده ایم؛ ولی وقتی این رفتار مسئولین را دیدیم، فکر کردیم کار ما ارزشی نداشته است. برای مسابقات سال ۱۴۰۱ تلاش می کنیم؛ ولی انگیزه ما خیلی کمتر شده است؛ از مسئولین می خواهیم به بانوان بیشتر اهمیت دهند،پیش از اعزام و بعد از اعزام حمایت کنند؛ هزینه و جایزه منظور نیست برای ما ارزش قائل باشند کافی است.
افق کویر: درخواست شما از شهروندان چیست؟
یحیوی پور: تیم هندبال شهرستان عملکرد خوبی داشته است و خانواده ها فرزندانشان را حمایت کنند که به این ورزش روی بیاورند و به عنوان هدف نگاه کنند. در وضعیتی که مسئولین شهر ما را همراهی نمی کنند مردم ما را همراهی کنند و باعث دلگرمی شوند. مدیر و معاون مدرسه وقتی به ما سرکوفت می زنند که مدرسه نبودید ما خیلی اذیت و ناراحت می شویم و اما اگر تشویق کنند، روحیه می گیریم.
پورسلیمان: اگر ما در سال ۱۴۰۱ میزبان بودیم؛ حتما بازی را از نزدیک بیایند تماشا کنند. تیم با حمایت مردم انگیزه مضاعف می گیرد.
افق کویر:صحبت پایانی:
از مربی ها تشکر می کنیم. با سن کم وارد هندبال شدیم و مربیان برای ما خیلی تلاش کردند و هیچوقت خستگی آن ها را ندیدیم. به ما انگیزه می دهند و از باشگاه سنگ آهن که ما را حمایت می کنند، تشکر می کنیم.
معصومه غلامرضاپور|