«ممل» به «آقاتقی» گفت: قربانت بروم! شنیده ایی که «حکیم باشی» از «کدخدا» خواسته است تا دکان های آبادی بسته شود و دکان داران شب هنگام، کار و کسب خود را تعطیل کرده و به خانه های خود بروند! حکیم باشی این را نیز گفته است با این کار کنترل این بیماری مهلک کرونا بهتر خواهد شد. کدخدا هم پا در یک کفش کرده و داروغه را مامور تا در آبادی بگردد هر دکانی که باز بود؛ فی الفور پلمپ کند.
آقاتقی گفت: لابد کمکی می شود تا این بیماری زیاد فراگیر نشود! ممل گفت: صبحی آمیرزا با ناراحتی و نگرانی می گفت: اگر بنا بر کنترل بیماری هست، پس چرا چاکران و خدمتکاران کدخدا همگی بر سر کار هستند و اینها نباید تعطیل شوند؛ چرا معدن آباد ساعت کاری خود را کم نمی کند که فوج فوج کارگر به انجا می روند؛ اما کاسبی که کرایه می دهد و سر قفلی مغازه اش بالاست از کجا بیاورد تا خرج و مخارج زندگی خود را تامین کند؟ آقاتقی گفت: نیک گفتی ممل!
