۱- در پی فرصت هایی باشید تا به کودک تصویر جدیدی از خودش ارائه دهید. تو آن اسباب بازی رو از ۳ سالگی داشتی و هنوز نو به نظر میاد.. از اینکه نظرتو اعلام می کنی خوشم میاد و جای سرزنش هم نیست… اوه تو فهمیدی که دوشاخه از پریز در امده، چطور این فکر به ذهنت خطور کرد…آفرین که دستکشتو جا نذاشتی، به این میگن مسئولیت به عهده گرفتن.
۲- کودکان را در موقعیت هایی قرار دهید که بتوانند خود را به گونه های مختلف ببینند…عزیزم من عصر خونه نیستم، تو باید مسئولیت آب دادن به گیاهانو به عهده بگیری… عزیزم لطفا این پسته ها رو طوری تقسیم کن که به همه برسه.
۳- بگذارید کودکان تصادفا از شما مطلب مثبتی درباره خود بشنوند… مامان تو باید امروز نوه اتو ببینی که آمپول واکسنشو با شجاعت زده…
۴- برایش شرح دهید چه الگوی رفتاری را می پسندید… با اینکه تو بازی رو از من بردی، من روحیه ورزشی از خودم بروز میدم و بهت تبریک میگم… به جای اینکه کل کار ها رو یکدفعه بکنیم، هر قسمتشو یه وقت تمیز می کنیم.
۵- سنگ صبور لحظه های ویژه کودکانتان باشید… وقتی از ناتوانی صحبت می کنه گوش کنید و یه خاطره واقعی موفقیت آمیز براش تعریف کنید…. من یادمه که تو وقتی ۴ سالت بود، دوچرخه ات را بدون چرخ کمکی می روندی.
۶- وقتی کودک شما طبق برچسب گذشته عمل می کند، احساسات و انتظارات خود را برایش شرح دهید… من ناراحت میشم از اینکه می بینم این اسباب بازی جدید لگد مال بشه. انتظار دارم وقتی از اونا استفاده نمی کنی، دوباره سر جای اولش تو جعبه گذاشته بشن… این جور حرف زدن منو ناراحت می کنه. می تونی یجور دیگه اینو از من بخواهی…. من انتظار دارم علیرغم ناراحتیت از باخت، روحیه ورزشی از خودت نشون بدی… من انتظار دارم بتونی به خودت نه بگی.
نکته های طلایی کتاب ازبچه هاگفتن وازبچه هاشنیدن
