( قسمت اول )
من مشق‌هایم را نمی‌نویسم!!!»، «من خسته شدم!!!»، «می‌خوام گوشی بازی کنم!!!»، «دوست ندارم املا بنویسم!!!» اگر والدین بچه‌های دبستانی باشید حتما این جملات به گوش‌تان آشناست. مخصوصا حالا که چیزی از شروع مدارس نگذشته و بچه‌ها هنوز به این روال عادت نکرده‌اند و در حال و هوای تابستان سیر می‌کنند. شاید یکی از چالش‌های مادر و فرزندی هر روزتان، همین انجام تکالیف فرزندتان باشد. چالشی که اگر درست نتوانید مدیریتش کنید هم آرامش خودتان به هم می‌ریزد و هم انگیزه فرزندتان از درس‌خواندن نابود می‌شود!
بسپارید به بچه‌ها!
اینکه فرزندتان تکالیفش را می‌نویسد یا نه به خودتان بستگی دارد وشیوه‌ای که آن را تربیت کردید. قبول کنید که به یک‌باره مسئولیت دادن به بچه‌ها سخت است. مخصوصا اینکه این مسئولیت وظیفه‌شان هم محسوب می‌شود.
مسئولیت پذیر بودن بچه‌ها یکی از نکات موثر در انجام تکالیف‌شان است وقتی بچه‌ای مسئولیت‌پذیر باشد قطعا برای انجام تکالیفش چالش خاصی با شما ندارد. روند مسئولیت‌پذیری کودکان از سن پنج سالگی کلید می‌خورد یعنی شما به عنوان والدین یک فرزند باید از ۵ سالگی به او مسئولیت‌های کوچکی بدهید که در حد توانایی‌اش باشد مثلا بگویید:«دخترم مسئولیت جمع کردن سفره با شما است! پسرم مسئولیت آوردن وسایل به گردن تو است!» وقتی مسئولیتش را به خوبی انجام داد او را تشویق می‌کنیم و به نوعی توانایی‌هایش را به رخش می‌کشیم:«آفرین تو توانستی این‌کار رو انجام بدی!» این یعنی، ما به فرزندمان این اعتماد به نفس را می‌دهیم که تو تسلط داری و از پس چالش های پیش رو برمی‌آیی! این کار باعث می‌شود رفتار فرزندمان تقویت پیدا کند چرا که اعتماد به نفسش بالا می‌رود و احساس می‌کند یک شخصیت قوی دارد و به مرور زمان یاد می‌گیرد باید مسئولیت‌هایی که بر عهده او است را انجام دهد!» این تکالیف شما نیست!
احتمالا شماهم از آن دسته از مادرهایی باشید که بیش از حد نگران تکالیف فرزندتان هستید اما او به قول معروف عین خیالش هم نیست! اما چرا؟! باید بگوییم یکی از اشتباهات شما همین نگرانی بی‌جا است که مسئولیت را از شانه بچه‌ها برمی‌دارد.
یکی از دلایل اصلی اینکه بچه‌ها از انجام تکالیف‌شان فرار می‌کنند. این است که والدین نسبت به تکالیف فرزندشان احساس مسئولیت بیشتری دارند. یعنی گویا تکلیف مادر است نه بچه! مدام نگران هستند و تکرار می‌کنند:«بنویس، بنویس، بنویس!تکلیفت دیر شد! مشقت رو نوشتی؟!» ولی این تکالیف شما نیست تکالیف فرزندتان است و او باید نسبت به آن احساس مسئولیت داشته باشد! پس این کلمه را تکرار نکنید و بگذارید به عهده فرزندتان!»
برنامه‌ریزی کنید
لطفا سر فرزندتان داد نکشید، او را تهدید نکنید که شب که پدرش بیاید به او می‌گویید که چقدر اذیت کرده یا به معلمش خبر می‌دهید که درس نمی‌خواند! حواستان باشد قرار نیست فرزندتان را سرخورده کنید که تکالیفش را بنویسد! چالش سختی پیش رو ندارید فقط باید فوت و فن سر و کله زدن با بچه‌ها را بلد باشید!
پس از اینکه فرزندتان استراحت کرد برای نوشتن تکالیفش برنامه ریزی کنید و کم‌کم این برنامه‌ریزی کردن را هم به عهده خودش بگذارید مثلا بگویید از ساعت ۵ تا ۷ را بگذار برای نوشتن تکالیفت!
حواستان باشدبرنامه‌ریزی‌تان بر اساس توانایی‌های بچه باشد! قرار نیست فقط تکالیف فرزندتان انجام شود قرار است توانایی‌های او هم بالا برود پس برنامه‌تان را سر حوصله بگذارید.
