شکی نیست که منابع فسیلی برای جهان روزی و روزگاری به پایان خواهد رسید و به تبع منابع ما هم جدا از این موضوع نیست! اما این که بشر دست رو دست گذاشته و “به تدریج مردن” خود را ببیند این درست نیست! در ازمنه تاریخ، انسان هوشمند نشان داده است در مقابل قهر طبیعت از راه دیگری وارد شده، اگر آسمان بر زمین بخیل گشته شروع به حفر قنات و چاه نموده است! اگر سیلی ویرانگر آمده از گل بجا مانده از آن سیل در مصارف کشاورزی استفاده کرده است! اگر زلزله ایی روی داده و خانه های زیادی بر اثر شدت آن تخریب شده بشر از اول و با استحکام بیشتر، خانه بنا نموده است. این ذات بشر است که در مقابل تهدیدها بایستد و آن را تبدیل به فرصت کند.
در خصوص بافق و اقلیم آن تا جایی که نظر غالب وجود دارد اقلیمی است گرم و خشک در تابستان ها و سرد و سوزان در زمستان که هر دو برای بافق سخت هست؛ اما این که فرماندار بافق ادعا کرده است« بازگشت به کشاورزی، سنگ آهنی وجود نخواهد داشت! » (۱) و تصریح کرده است: «شهرستان بافق معروف به نخل، آفتاب و آهن است؛ از آنجایی که تا ده سال دیگر سنگ آهنی وجود ندارد؛ توجه به بخش کشاورزی بسیار مهم است.» جدا از این که این اظهارات ضد و نقیض هست و گاهی هم فرمانداری بافق موضوع گردشگری را، راه نجات بافق دانسته است. آنجایی که معاون وقت فرمانداری بافق اظهار داشته است: «شهرستان بافق در زمینه گردشگری و میراث فرهنگی از پتانسیل بالایی برخوردار است و باید گردشگری را یكی از مهمترین اولویت های توسعه بافق در نظر گرفت.» (۲)
گاهی هم از تیلاپیا به عنوان موتور محرک گردشگری و رونق اقتصادی بافق یاد شده است؛ انجا که فرمانداری بافق عنوان کرده است: این شهرستان در بحث های تحقیقاتی پرورش ماهی تیلاپیا و تجاری سازی آن پیشرو بوده است. محمد زاده رحمانی با بیان اینکه پرورش ماهی تیلاپیا توسط بخش خصوصی، در کنار رونق اقتصادی باعث رونق صنعت گردشگری هم شده است می گوید کارگروه رفع موانع تولید تیلاپیا در شهرستان و استان تشکیل شده است. (۳)
حال باید بافق را به کدام سو کشاند؟ آیا بافق که منابع آب شرب آن پایدار نیست می تواند به سمت کشاورزی برود؟ آن زمانی که کشاورزی بافق رونق داشت،آب قنوات جوان در اراضی کشاورزی جولان می داد، نه قنواتی که هر روز آب آن کمتر و خشک می شود. اگر امروزه کشاورزان بافقی طعم پسته و خرما را می چشند؛ به این دلیل هست که این درختان در برابر کم آبی و شوری آب مقاوم هستند. در حوزه گردشگری هم غیر از یک قلعه و شن های صادق آباد که جاذبه خاصی دارد کجا دیگر می توان این جاذبه را دید که در سرتاسر سال وجود داشته باشد و مردم از آن منتفع گردیده نانی بر سفره خانواده خود ببرند. یا در موضوع تیلاپیا هنوز این ماهی سر از تخم بیرون نیاورده که به نوعی برند و شاخصی برای بافق باشد و مردم از کنارآن نانی بخورند. هر آنچه که فعلا برای مردمان بافق سفره ایی است، وجود معادن بوده که لازم است در برداشت از منابع آن و توسعه صنایع معدنی در اطراف آن و نیز استخراج منابع جدید اهتمام کرد وگرنه با کشاورزی و گردشگری راه به جایی نخواهیم برد.اینجاست که «مسئولان و نهادهای مردمی در تعاملی هدفمند با یکدیگر رشد و توسعه ای متوازن، پایدار و همه جانبه توام با کاهش فقر و افزایش سطح برخورداری و گسترش عدالت اجتماعی را به ارمغان خواهند آورد. » (۴)
منابع)
(۱) (هفته نامه افق کویر، شماره ۹۰۶ مورخ ۱۴/۷/۹۸ )
(۲) ((www.irna.ir
(۳) (http://www.iribnews.ir/fa/news/2318431/دومین-آبزی-پرورشی-دنیا-در-کویر-بافق )
(۴) (https://www.civilica.com)
محمد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌حسین تشکری بافقی
صاحب‌امتیاز و مد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌یرمسئول
