طی چندین دهه که اینجانب با دادگاه و محاکم سروکار داشته و به شغل وکالت مشغول هستم متوجه شدم که بسیاری از اختلافات و ناآرامی ها و غصه ها و غم ها و حتی بسیاری از پرونده ها از جمله پرونده های خانوادگی نزاع ،توهین و افترا، فحاشی، نشر اکاذیب ،مزاحمت و ممانعت ، مزاحمت تلفنی ،پیامکی و … تشکیل می شود اگر قبل از این موارد صفت ادب و مودب بودن وجود داشت از این همه اختلافات ، ناآرامی ها ، غم و غصه ها جلو گیری می شدو خیل عظیمی از پرونده‌ها نیز اساساً در دادگاه و محاکم تشکیل نمی شد .لذا این شماره را در خصوص مودب بودن و ادب داشتن که در جامعه کمرنگ شده و رعایت نمی‌گردد اختصاص داده‌ام.
انسان ادب را که نوعی تربیت شایسته است از خردسالی
و حتی تا کهولت سن فرا می‌گیرد و با آن عجین می‌شود.
مودب بودن یک خصوصیت شخصیتی است که نشان دهنده رفتار خوب و کارهای خوب است به عبارتی ادب یک شیوه رفتاری برخاسته از فرهنگ پذیرفته شده در جامعه است که نشانگر احترام و ملاحظه ،نسبت به سایرین است.
در برخورد ها صفتی به زیبایی و جذابیت ادب نمی رسد که باید آن را آموخت و به کار بست تا روابط سالم و احترام آمیز و پایدار میان افراد جامعه حاکم شود.
مودب بودن حالتی در شخص است که او را از کارهای زشت باز می دارد. رمز برتری پیامبر گرامی اسلام بر جهان هستی، ادب ایشان بوده است قرآن می فرماید همانا تو دارای خلقی بزرگ می باشی .
ادب جایگاه رفیعی در قاموس انسانیت دارد و از قیمتی ترین و مفیدترین سرمایه ها و میراث های حیات آدمی به شمار می‌رود به طوری که می توانیم با قاطعیت بگوییم که ادب پایه تمام محاسن اخلاقی و مایع دستیابی انسان به سعادت ابدی است حق شناسی ،انصاف، احترام، مهربانی و مهرورزی،داشتن وجدان و غیره از فطرت انسانی نیست بلکه محصول ادب و تربیت است.
حق الناس همیشه پول نیست گاهی اشکی است که نباید از چشمی جاری شود و آهی است که نباید درون سینه نشانده شود دل نشکستن در گروه ادب داشتن و مودب بودن است.
کردم از عقل سوالی که بگو ایمان چیست. عقل و گوش و دلم گفت که ایمان ادب است
آدمیزاد اگر بی ادب است انسان نیست. فرق مابین بنی آدم و حیوان ادب است
با ادب باش که تکلیف جوانان ادب است.فرق مابین بنی آدم و حیوان و ادب است
بزرگی میگفت اگر عاقلانه زیستن و متانت در گفتار و وقار در رفتار نشانه ادب است بیخردی و گفتار زشت، بد دهانی، تندخویی ،زشت گویی، دشنام، توهین و سبکسری و خیر سری لجاجت وعناد و غیره همه بی ادبی است .
اگر کنترل دوستی ها و معاشرت ها ادب است بی ادبی یعنی رفت و آمد با افراد ناباب و بی دقتی در گزینش دوستان و بی تعهدی در مجالست ها و رفاقت ها آنکه زشت گفتار و بدزبان است به تعبیر حضرت علی ع از ادب بی بهره است.
کسی که در برخورد با افراد حاضر نیست از آنان با احترام و تکریم یاد کند و مدام به استهزاء دیگران و غیبت آنان مشغول است آنکه یاوه دیگران را با یاوه و دشنام شان را با دشمنامی زشت تر پاسخ می دهد آنکه در مجالس و محافل رعایت حق دیگران و نظم و مقررات و سکوت و رعایت نوبت را نمی کند آن که حاضر نیست به حرف دیگران گوش دهد کسی که در گفت و گو و بحث داد میزند گلو پاره میکند و جانب انصاف را مراعات نمی کند و آنکه… اینها همه نشانه هایی از فقدان ادب است
از آن سو مراعات آداب در خوردن آشامیدن لباس پوشیدن خلال کردن، دهن دره، سرفه، عطسه و غیره نشانه ادب است بی ادبی بی اعتنایی به حقوق و شخصیت و حرمت انسان هاست اگر کسی هنگام مطالعه شما سر و صدا کند یا هنگام خلوت سرزده وارد اتاق شود و اجازه ورود نگیرد اینها نمونه‌هایی از مراعات نکردن ادب اجتماعی است.
ازبی ادبی کسی به جایی نرسید دریست ادب به هر گدایی نرسید
در یک کلام ، ادب و نزاکت هر انسان گویای شخصیت،شعور،سطح سواد،کشش مغزی و در چه خانواده ای پرورش یافته می باشد.
از خدا جوییم توفیق ادب
بی ادب محروم ماند از لطف رب
بی ادب تنها نه خود را داشت بد
بلکه آتش در همه آفاق زد.
