از وظایف بندگان نسبت به آن حضرت علیه السلام
اوّل: تحصیل شناخت صفات و آداب و ویژگی های آن جناب و نیز شناخت علائم حتمیه ظهور او علیه السلام به دلیل عقل و نقل لازم می باشد.
چون آن حضرت علیه السلام امامی است که اطاعتش فرض و واجب می باشد، و هر کس که اطاعتش واجب است باید صفاتش را شناخت، تا با شخص دیگری که مقام او را به دروغ و ستم مدّعی گردد اشتباه نشود، بنابراین شناخت و دانستن صفات مولایمان حضرت حجّت علیه السلام واجب است. و باید دانست که لازم است صفات خاص آن حضرت شناخته شود آنچه راکه از غیر خودش جدا و تشخیص گردد، به گونه ای که بین مدّعی راستگو و دروغگو فرق بگذارد، و این پوشیده نیست، و توضیح وبیان بیشتری برای این دلیل در بین گفتار ان شاء ا… تعالی خواهد آمد.
دلیل نقل
شیخ صدوق از حضرت ابوالحسن موسی بن جعفرعلیهما السلام روایت آورده که فرمود: هر کس در چهار چیز شک کند به تمام آنچه خدای
آورده ایم، بر تو باد که در بخش های کتاب، یک به یک دقّت کنی و خداوند به راه راست هدایت می کند.
توجه در آغاز بخشی را در مورد وجوب شناخت آن حضرت قرار دادیم، و در آن جا منظور، بیان وجوب شناخت شخص آن حضرت بود که باید نام و نسب شریفش را بشناسیم، و این که اعمال جز با معرفت امام علیه السلام تمام نمی گردد، و در این جا مقصود، اثبات وجوب شناخت صفات و آداب آن جناب فی الجمله می باشد، پس از این نکته غافل مباش.
و بر وجوب شناخت مولایمان – صلوات ا… علیه – به هر دو وجه اضافه بر آنچه گذشت – روایات و اخبار بسیاری دلالت می کند، از جمله:
۱- در اصول کافی به سند صحیحی از زراره از حضرت امام صادق علیه السلام روایت آمده که فرمود: امام خودت را بشناس که اگر او را شناختی بر تو زیان نرساند که این امر پیش بیفتد یا تأخیر یابد.(۱)
۲- و در همان کتاب به سند خود از فضیل بن یسار آورده که گفت: از حضرت امام صادق علیه السلام درباره فرموده خدای – تبارک و تعالی -: «یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإمامِهِمْ» (۲)؛ روزی که هر مردمی را به امامشان فرا می خوانیم. پرسیدم، فرمود: ای فضیل! امام خود را بشناس که اگر امامت را شناختی پیش تر شدن این امر یا به تأخیر افتادن آن، بر تو زیان نرساند، و هر کس امام خود را بشناسد سپس پیش از آن که صاحب این امر قیام کند بمیرد، به منزله آن است که در وظایف بندگان نسبت به آن حضرت همه امور، و مراجعه کامل به او و پذیرش گفته او از مراتب شناخت می باشد، و بداند که امام بعد از رسول خداصلی ا… علیه وآله علی ابن ابی طالب است، و بعد از او حسن، سپس حسین، سپس علی بن الحسین، سپس محمد بن علی، سپس جعفر بن محمد، سپس موسی بن جعفر سپس علی بن موسی سپس محمد بن علی، و پس از او علی بن محمد و بعد از علی پسرش حسن، و حجّت از فرزندان حسن علیهم السلام می باشد. سپس امام صادق علیه السلام فرمود: ای معاویه در این مورد برای تو اصل و قاعده ای قرار دادم پس بر آن عمل کن .
۱-اصول کافی، ۱/۳۷۱٫
۲-سوره اسراء، آیه ۷۱٫
۱- تفسیر البرهان، ۲/ ۳۴ ح ۳٫
منبع: تبیان
