هوای «معدن آباد» گرم شده بود.گرم که نه داغ! انگار از آسمان آتش می بارید! بخصوص هنگام ظهر! دمای هوا به ۴۵ الی ۵۰ درجه می رسید. مردم آبادی برای خنک کردن خودشان رفته بودند سراغ کولرهای گازی و آبی؛ اما …
«ممل» به «آقاتقی» گفت: این چه وضعیه! هوا که خیلی داغ هست!عوض این که کدخدا به اداره کهرباء (برق) بگوید؛ آقا! هوا داغ هست مردم که نباید تاوان داغ شدن هوا را بدهند!علاوه بر آن که پول برق را گران کرده اند؛ بعضی وقت ها که برق کم می آورید، آن را قطع می کنید!
آقاتقی گفت: عجب روزگاریه! آن وقت می گویند: «امسال ترسالی هست و خاموشی برق نداریم»
ممل گفت: تازه شنیدم برق هم صادر می کنند! «چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام!»
ممل ادامه داد: به گمانم در توزیع برق حق و ناحقی می شود!
آقاتقی با نگاه معنی داری جواب داد: بله؛ جاهایی که آب و هوای آن خوب هست قطعی برق ندارند یا محلاتی که آقایان و از ما بهتران، در آن سکونت دارند قطعی برق به آنجاها نمی رسد؛ برای همین است که قطعی برق مال ما هست نه آنها!
